Język batta
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
150 (2019–2023) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Kody języka | |||
| Glottolog | bata1295 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język batta (lub bata)[1][2][3], także batanta[4][5] – język austronezyjski używany w prowincji Papua Zachodnia w Indonezji, na południowym wybrzeżu wyspy Batanta w grupie wysp Raja Ampat[6][7]. Według danych z 2019–2023 posługuje się nim 150 osób[8].
Ludność Biak to dominująca grupa etniczna wyspy. Obszar użycia batta obejmuje trzy miejscowości: Yenenas, Weyman i Wailebet, gdzie używany jest też język biak[7]. Doniesienia sugerują, że jest wzajemnie zrozumiały z niektórymi dialektami salawati; niewykluczone, że tworzy z nimi kontinuum dialektalne[9].
Silnie zagrożony wymarciem. Posługują się nim przede wszystkim osoby urodzone przed 1980 rokiem. Preferowanym środkiem komunikacji stał się malajski papuaski[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Remijsen 2001 ↓, s. 28.
- ↑ van der Leeden 1983 ↓, s. 83.
- ↑ van der Leeden 1993 ↓, s. 9.
- ↑ Batta. Endangered Languages Project. [dostęp 2024-08-09]. (ang.).
- ↑ Harald Hammarström i inni, Batanta, [w:] Glottolog 5.0, Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology, 2024, DOI: 10.5281/zenodo.10804357 [dostęp 2024-08-09] (ang.).
- ↑ Laura Arnold: Batta. laura-arnold.org. [dostęp 2024-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-09)]. (ang.).
- ↑ a b Arnold 2020 ↓, s. 33.
- ↑ Laura Arnold: Fieldwork. laura-arnold.org. [dostęp 2024-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-09)]. (ang.).
- ↑ a b Arnold 2020 ↓, s. 35.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Laura Arnold: Four undocumented languages of Raja Ampat, West Papua, Indonesia. W: Peter K. Austin (red.): Language Documentation and Description 17. London: EL Publishing, 2020, s. 25–43. DOI: 10.25894/ldd95. (ang.).
- A.C. van der Leeden: Gale Maya. Phonology of a Tone Language of the Raja Ampat Islands. W: E.K.M. Masinambow (red.): Halmahera dan Raja Ampat sebagai kesatuan majemuk: studi-studi terhadap suatu daerah transisi. Jakarta: Lembaga Ekonomi dan Kemasyarakatan Nasional, Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (LEKNAS-LIPI), 1983, s. 77–146, seria: Buletin LEKNAS. Vol. II. No. 2. OCLC 23557257. (ang.).
- A.C. van der Leeden: Ma’ya: A Language Study: A Phonology. Jakarta: Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (LIPI) / Rijksuniversiteit Leiden, 1993, seria: LIPI-RUL 2A. ISBN 979-8258-01-0. OCLC 29305187. (ang.).
- Albert Clementina Ludovicus Remijsen: Word-prosodic Systems of Raja Ampat Languages. Utrecht: LOT, 2001, seria: LOT Dissertation Series 49. ISBN 90-76864-09-8. OCLC 55067520. [dostęp 2024-08-09]. (ang.).