Język bonerate
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
9500 (1987)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | bna | ||
| IETF | bna | ||
| Glottolog | bone1254 | ||
| Ethnologue | bna | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język bonerate – język austronezyjski używany przez grupę ludności w prowincji Celebes Południowy w Indonezji. Według danych z 1987 roku posługuje się nim 9500 osób[1].
Publikacja Peta Bahasa podaje, że użytkownicy języka bonerate zamieszkują wieś Bonerate (kecamatan Pasimarannu, kabupaten Kepulauan Selayar)[2]. Z danych Sulawesi Language Alliance wynika, że jest używany na czterech wyspach (na południowy wschód od wyspy Selayar): Bonerate, Madu, Kalaotoa, Karompa[3].
Publikacja Ethnologue wyróżnia dwa dialekty: bonerate, karompa[1].
Według doniesień z lat 80. i 90. XX wieku pozostaje w powszechnym użyciu. W regionie panuje wysoki poziom wielojęzyczności (wiele osób zna również języki: indonezyjski, bugijski, selayar i bajau). Dodatkowo wyspy Kalaotoa i Karompa są zamieszkiwane przez ludność o mieszanym pochodzeniu etnicznym[3].
Został bliżej powiązany z językiem tukang besi[4]. Bywa rozpatrywany jako dialekt południowego wariantu tukang besi[5]. Według tradycji ustnej ludność Bonerate wywodzi się z wyspy Binongko w archipelagu Tukangbesi[3].
Nie wykształcił piśmiennictwa[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Bonerate, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Bahasa Bonerate. [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-24)]. (indonez.).
- ↑ a b c David Mead: Bonerate. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-22)]. (ang.).
- ↑ Mark Donohue: Tukang Besi dialectology. W: Charles E. Grimes (red.): Spices from the East: Papers in Languages of Eastern Indonesia. Canberra: Pacific Linguistics. Research School of Pacific and Asian Studies. The Australian National University, 2000, s. 55–72, seria: Pacific Linguistics 503. DOI: 10.15144/PL-503.55. ISBN 978-0-85883-460-6. OCLC 46827844. (ang.).
- ↑ René van den Berg: The place of Tukang Besi and the Muna-Buton languages. W: John Lynch (red.): Issues in Austronesian Historical Phonology. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2003, s. 87–113, seria: Pacific Linguistics 550. DOI: 10.15144/PL-550.87. ISBN 0-85883-503-7. OCLC 60341160. (ang.).