Język dakota
| Obszar |
Stany Zjednoczone (Nebraska, Minnesota, Dakota Północna, Dakota Południowa, Montana), Kanada | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
ok. 26 tys. | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | dak | ||
| ISO 639-3 | dak | ||
| GOST 7.75–97 | сиу 603 | ||
| Dialekty | |||
| ISO 639-3: lkt – lakota | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język dakota albo siouański (właściwy) (ang. Sioux) – język z rodziny siouańskiej, używany przez ok. 26 tys. Dakotów w amerykańskich stanach Nebraska, Minnesota, Dakota Północna, Dakota Południowa i Montana oraz w Kanadzie. Dzieli się na trzy główne zespoły dialektów:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ullrich, Jan: New Lakota Dictionary (Incorporating the Dakota Dialects of Yankton-Yanktonai and Santee-Sisseton); Lakota Language Consortium, 2008; 0-9761082-9-1
- ↑ Krystyna i Alfred Szklarscy; Złoto Gór Czarnych - Ostatnia walka Dakotów; Wydawnictwo Śląsk, 1980; 83-216-0289-4