Język gayo
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
300 tys. (2000) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-2↗ | gay | ||
| Kod ISO 639-3↗ | gay | ||
| IETF | gay | ||
| Glottolog | gayo1244 | ||
| Ethnologue | gay | ||
| BPS | 0010 1 | ||
| WALS | gay | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język gayo (basa Gayo) – język austronezyjski używany na wyspie Sumatra w Indonezji, rozpowszechniony wśród ludu Gayo, zamieszkującego górzyste jej tereny[1]. Według danych z 2000 roku posługuje się nim ok. 300 tys. osób[2].
Dzieli się na cztery dialekty: deret, serbejadi-lukup, lut, lues[2]. W użyciu są również języki indonezyjski i aceh[1].
Został udokumentowany w literaturze. Istnieją publikacje opisujące jego gramatykę, a także słowniki[3]. W języku gayo tworzy się dzieła poetyckie, wydawane są również gazety[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Michaił Anatoljewicz Czlenow: Gajo. W: Walerij Aleksandrowicz Tiszkow (red.): Narody i rieligii mira: encykłopiedija. Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 130. ISBN 978-5-85270-155-8. OCLC 40821169. (ros.).
- ↑ a b c M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Gayo, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2020-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03] (ang.).
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Gayo. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-10)]. (ang.).