Język kreolski Reunionu
| Obszar |
wyspa Réunion | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
455 tys.[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|
kreolski na bazie francuskiego | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | rcf | ||
| IETF | rcf | ||
| Glottolog | reun1238 | ||
| Ethnologue | rcf | ||
| SIL | RCF | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kreolski Reunionu – język kreolski powstały na bazie francuskiego z wpływami języków afrykańskich, indyjskich i malgaskich. Posługują się nim głównie mieszkańcy Wyspy Réunion (455 tys. osób[1]).
Wywodzi się z grupy burbońskich języków kreolskich (powstałych z konfrontacji języków pierwszych mieszkańców Wyspy Burbonów – dawna nazwa Wyspy Réunion), obejmujących obszar Oceanu Indyjskiego. Jest on zakorzeniony wśród ludności wyspy. Przeważnie język francuski służy mieszkańcom Réunion tylko w pracy lub podczas oglądania telewizji. Edukacja szkolna w języku francuskim rozpoczyna się zwykle w wieku 4–5 lat. W odróżnieniu od kreolskiego z Mauritiusa, początkowo bliższego francuskiemu, kreolski Reunionu pozostaje pod silnym wpływem francuskiego, wciąż obecnego w mediach i życiu codziennym mieszkańców wyspy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Réunion Creole French, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).