Język pekal
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
30 tys. (2000) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | pel | ||
| IETF | pel | ||
| Glottolog | peka1242 | ||
| Ethnologue | pel | ||
| BPS | 0065 2 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język pekal – język austronezyjski używany w indonezyjskich prowincjach Sumatra Południowa i Bengkulu. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 30 tys. osób[1].
Należy do grupy języków malajskich, według klasyfikacji Ethnologue stanowi część tzw. makrojęzyka malajskiego[1].
Posługuje się nim grupa etniczna Ketahun[2]. Pod względem językowym i kulturowym jego użytkownicy odczuwają przynależność do Malajów. O ile sam język jest spokrewniony z minangkabau, to społeczność nie identyfikuje się z ludem Minangkabau[1]. Uważa się, że ludność Ketahun wywodzi się z grup Muko-muko i Rejang[2].
Pekal wykazuje wpływy języków minangkabau i rejang. Nie jest wzajemnie zrozumiały ani z malajskim, ani z minangkabau[1]. J. McDowell i K. Anderbeck (2020) postulują włączenie pekal pod pojęcie South Barisan Malay[3]. Pekal jest używany w sferze rodzinnej, w obrębie lokalnej społeczności i na początkowym etapie edukacji[4]. W użyciu jest także narodowy język indonezyjski[1].
Nie wykształcił piśmiennictwa[1]. Został opisany w postaci publikacji z 1986 r.[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Pekal, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ a b Nikelas i in. 1986 ↓, s. 1.
- ↑ McDowell i Anderbeck 2020 ↓, s. 13, 24–25.
- ↑ Nikelas i in. 1986 ↓, s. 1–2.
- ↑ Nikelas i in. 1986 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jonathan McDowell, Karl Anderbeck, The Malay Lects of Southern Sumatra, Paul Sidwell (red.), Honolulu: University of Hawaiʻi Press, 2020 (JSEALS Special Publication 7), OCLC 8894504428 [dostęp 2024-02-27] (ang.).
- Syahwin Nikelas i inni, Struktur bahasa Pekal, Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1986, OCLC 15673003 [dostęp 2023-09-24] (indonez.).