Język seloński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Język seloński
Obszar

Na terenach obecnej wschodniej Litwy oraz północno-wschodniej Białorusi.

Liczba mówiących

język wymarły

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 6 wymarły
Kody języka
ISO 639-3 sxl
IETF sxl
Glottolog brak
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język seloński (zeloński) – wymarły język z zespołu wschodniobałtyckiego języków bałtyckich, którym posługiwali się Zelowie na terenach obecnej wschodniej Litwy oraz północno-wschodniej Białorusi. Jeszcze w XIX wieku posługiwało się tym językiem ok. tysiąca osób.

Język seloński posiada 360 słów pochodzących z języka niemieckiego, 60 z języka polskiego, 230 z języka białoruskiego, 66 z języka rosyjskiego oraz 900 z języków bałtyckich. Istnieje również książka do nauki tego języka.