Przejdź do zawartości

Józef Gałęzowski (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Gałęzowski
Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1834
Lipowiec

Data i miejsce śmierci

18 marca 1916
Paryż

Zawód, zajęcie

pedagog

Józef Gałęzowski ps. Józef Gołkowicz (ur. 7 czerwca 1834 w Lipowcu na Ukrainie, zm. 18 marca 1916 w Paryżu) – polski pedagog, członek Rządu Narodowego w powstaniu styczniowym, prezes Muzeum Polskiego w Rapperswilu.

Ukończył Akademię Wojenną w Petersburgu, gdzie w stopniu sztabskapitana został wykładowcą balistyki. Po wybuchu powstania styczniowego powołany na członka Wydziału Wojny Rządu Narodowego. Był autorem ustawy o pospolitym ruszeniu. Po ustąpieniu we wrześniu Eugeniusza Dębińskiego-Kaczkowskiego został szefem tego wydziału. 17 października 1863 roku wraz z Romualdem Trauguttem i Józefem Kajetanem Janowskim przystąpił do formowania nowego Rządu Narodowego. W przebraniu palacza kolejowego udał się w czerwcu 1864 roku do Paryża. Tam zajął się sprawą ewentualnej dostawy broni do Królestwa Polskiego, będąc członkiem Komisji Broni. W czasie wojny francusko-pruskiej zajął się organizowaniem Legionu Polskiego.

Mianowany prezesem i członkiem rady nadzorczej Muzeum w Rapperswilu. Został skarbnikiem Komisji Nadzorczej Skarbu Narodowego. Ogłosił dwie prace o artylerii: Artylerya. O działach gwintowanych (Paryż 1867), Sur le fusil à aiguille (1869). Udzielił pomocy Antoniemu Berezowskiemu, skazanemu za zamach na cesarza Rosji Aleksandra III. Jako finansista kierował Funduszem Żelaznym pomocy dla skazańca zesłanego na Nową Kaledonię. Był członkiem Ligi Polskiej[1].

Pochowany na Cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887–1907), Londyn 1964, s. 573.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]