Przejdź do zawartości

Jan Budziński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Budziński
podporucznik pilot podporucznik pilot
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1916
Grudziądz

Data i miejsce śmierci

26 sierpnia 2007
Spring, USA

Przebieg służby
Lata służby

1935–1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

141 eskadra myśliwska,
dywizjon 302,
dywizjon 145 RAF,
dywizjon 605 RAF

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa,
Bitwa o Anglię

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie) Medal Lotniczy

Jan Budziński (ur. 22 czerwca 1916 w Grudziądzu, zm. 26 sierpnia 2007 w Spring, st. Texas, USA) – podporucznik pilot 4 pułku lotniczego z Torunia, uczestnik kampanii wrześniowej, pilot RAF-u, uczestnik bitwy o Wielką Brytanię (dywizjon 145 i 605), jak również pilot dywizjonu 302.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Juliana i Klary, w roku 1936 ukończył 3-letnią Szkołę Podoficerów Piechoty dla Małoletnich Nr 3 w Nisku nad Sanem. Ochotniczo zgłosił się do służby w lotnictwie. W 4 pułku lotniczym w Toruniu ukończył w 1937 roku kurs pilotażu. Zdecydował się (15 września 1937 r.) na służbę zawodową w lotnictwie. Ukończył Kurs Wyższego Pilotażu, otrzymał przydział do 141 eskadry myśliwskiej 4 pułku lotniczego w Toruniu[1].

We wrześniu 1939 r. walczył w składzie swojej eskadry, która wspólnie ze 142 eskadrą myśliwską tworzyła III/4 dywizjon myśliwski, wspierający wojska Armii „Pomorze”[2]. Już 2 września wziął udział w walkach powietrznych. W kluczu z kpt. Tadeuszem Rolskim i ppor. Władysławem Różyckim uszkodził Dorniera Do 17P, który lądował przymusowo na terenie Prus Wschodnich[3]. Tego samego dnia brał udział w ataku szturmowym na oddziały pancerno-motorowe poruszające się po szosie Radzyń Chełmski-Łasin[4]. Leciał w trzecim kluczu, który zaatakował oddziały 21 Dywizji Piechoty[5]. 3 września, również w kluczu z Rolskim i Różyckim, zaatakował rozpoznawczego Henschela Hs 126 i go uszkodził. Niemiecki samolot rozbił się podczas lądowania na macierzystym lotnisku[6].

Po ataku ZSRR na Polskę ewakuował się przez Rumunię do Francji. Stamtąd w styczniu 1940 r. został przeniesiony do Wielkiej Brytanii. W Wielkiej Brytanii po przeszkoleniu otrzymał przydział 12 sierpnia 1940 r. do 145 dywizjonu myśliwskiego RAF w Westhampnett (service number 780665)[7]. 31 sierpnia 1940 r. przeniósł się do 605 dywizjonu myśliwskiego RAF w Drem[8]. W obu tych dywizjonach walczył podczas „Bitwy o Wielka Brytanię”. 11 września 1940 r. zestrzelił Bf 109, a 27 września tego roku – Bf 110. 7 października 1940 r. miał swój udział w zestrzeleniu Bf 109 (1/2 zestrzelenia). Od 27 kwietnia 1941 r. służył w 302 dywizjonie myśliwskim „Poznańskim”, który stacjonował wówczas w Kenley. 8 sierpnia 1941 r. został oddelegowany do 2 Air Observers School w Millom jako pilot sztabowy, a we wrześniu 1941 r, przeniesiony do 2 Air Gunner School w Dalcross – w tym samym charakterze. Od 28 lipca 1942 r. uczestniczył w kursie instruktorskim w 2 Szkole Instruktorów Pilotażu w Montrose. Po jego ukończeniu był instruktorem pilotażu w 16 Szkole Pilotażu w Newton – do 20 listopada 1945 r.[9]

Po demobilizacji pozostał na terenie Wielkiej Brytanii. W roku 1953 wyjechał do Kanady, gdzie pracował jako inspektor w fabryce produkującej silniki odrzutowe. Od roku 1958 mieszkał w USA, w Kalifornii[10]. W 2012 roku jego prochy sprowadzono do Polski i pochowano w rodzinnej mogile na Cmentarzu Centralnym w Grudziądzu[11].

Zestrzelenia

[edytuj | edytuj kod]

Na liście „Bajana” zajmuje 106. pozycję z 2 i 1/2 zestrzeleniami pewnymi[12]:

  • Bf 109 – 11 września 1940
  • Bf 110 – 27 września 1940
  • 1/2 Bf 109 – 7 października 1940

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zieliński, Matusiak, Gretzyngier 2015 ↓, s. 31.
  2. Pawlak 1991 ↓, s. 107.
  3. Smykowski 2017 ↓, s. 40.
  4. Pawlak 1991 ↓, s. 110.
  5. Smykowski 2017 ↓, s. 42.
  6. Smykowski 2017 ↓, s. 52.
  7. Krzystek 2012 ↓, s. 118.
  8. Zieliński 2005 ↓, s. 23.
  9. Zieliński 2005 ↓, s. 23-24.
  10. Zieliński 2005 ↓, s. 24.
  11. Logonet Sp, Programmer: Marcin 'MiGoo' Gębski, Pogrzeb pilota Jana Budzińskiego - News [online], Urząd Miejski w Grudziądzu [dostęp 2016-07-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-20].
  12. Król 1990 ↓, s. 299.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]