Jan Bujak
| Data i miejsce urodzenia |
3 lutego 1931 |
|---|---|
| Data śmierci |
23 września 1991 |
| Zawód, zajęcie |
etnograf |
| Tytuł naukowy |
doktor habilitowany nauk humanistycznych |
| Alma Mater | |
| Pracodawca | |
| Małżeństwo |
Jan Bujak (ur. 3 lutego 1931 w Zakopanem, zm. 23 września 1991) – polski etnograf.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem znanego działacza Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego.
Studiował w Katedrze Etnografii Słowian Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po ukończeniu studiów w 1956 zaczął pracować w Muzeum im. Władysława Orkana w Rabce. Kierując muzeum, gromadził w nim eksponaty z terenu Gorców, Podhala, Spisza i Orawy. Prowadził też badania etnograficzne; organizował konkursy, m.in. przeglądy palm wielkanocnych, podłaźników, pająków, gwiazd kolędniczych, turoniów.
W 1962 rozpoczął studia doktoranckie na Uniwersytecie Jagiellońskim, a później został pracownikiem Katedry Etnografii Słowian UJ. Prowadził w tym zakresie badania naukowe na terenie Podhala, Spisza i Orawy. W 1991 habilitował się na UJ na podstawie pracy "Zabawki w Europie"[1].
Był członkiem Rady Naukowej Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem, Muzeum Podhalańskiego w Nowym Targu, skansenu w Zubrzycy, Muzeum Regionalnego w Suchej Beskidzkiej oraz Komisji Muzealnej Oddziału PTTK w Nowym Sączu i Nowym Targu. Należał do Podhalańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Nowym Targu. Był członkiem założycielem Towarzystwa Przyjaciół Orawy. Był członkiem redakcji "Rocznika Podhalańskiego".
Był autorem wielu prac naukowych i popularnonaukowych, których duża część jest poświęcona góralszczyźnie. Publikował na łamach czasopism naukowych m.in. w "Etnografii Polskiej", "Wierchów", "Kwartalnika Historii Kultury Materialnej", "Rocznika Podhalańskiego", a także min. na łamach takich dzienników i tygodników jak "Gazeta Krakowska", "Głos Młodzieży", "Nasza Ojczyzna", "Przekrój", "Razem", oraz w periodykach "Podhalanka", "Turysta".
Jego żoną była Bogdana Pilichowska[2].
Pochowany na cmentarzu Bronowickim w Krakowie[3].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Zarys kultury ludowej Rabki, wyd. 1 – Rabka 1961; wyd. 2 Rabka 1965.
- Galficarstwo w Rabce, Rabka 1964
- Volkunst der Tatra in Polen, Linz 1965
- Ludowe obrzędy doroczne w okolicach Rabki, Rabka 1972
- Regionalizm a świadomość narodowa (na przykładzie regionalizmu podhalańskiego), Zeszyty Naukowe UJ "Prace Etnograficzne", z. 10: 1077, s. 21–33.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jan Bujak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-10-21].[martwy link]
- ↑ Wojciech Bonowicz, Bogda [online], www.tygodnik.com.pl [dostęp 2020-10-21].
- ↑ Encyklopedia Krakowa. T. 1. Kraków: Wydawnictwo Biblioteka Kraków i Muzeum Krakowa, 2023, s. 206, ISBN 978-83-66334-91-5ISBN 978-83-66253-47-6.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zambrzycka-Steczkowska Anna, Dr hab. Jan Bujak 3 II 1931–23 IX 1991, "Orawa", nr 17–18, 1992, s. 30–31.