Jan Doering (1873–1939)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Doering
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1873
Wielbrandowo

Data i miejsce śmierci

16 października 1939
Las Szpęgawski

Dziekan dekanatu starogardzkiego
Okres sprawowania

1920–1939

Wyznanie

rzymskokatolickie

Prezbiterat

1 kwietnia 1899

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Jan Doering (ur. 3 sierpnia 1873 w Wielbrandowie, zm. 16 października 1939 w Lesie Szpęgawskim)[1] – kapłan diecezjalny, działacz społeczno-kulturalny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa Doeringa i Julianny z d. Falgowska. Miał siedmioro rodzeństwa[2]. Święcenia kapłańskie otrzymał 1 kwietnia 1899 w kaplicy pw. św. Barbary Seminarium Duchownego w Pelplinie. W latach 1906–1907 był proboszczem Parafii św. Bartłomieja w Szembruku. W 1909 został pierwszym wikariuszem w Parafii w Wiśniewce[3]. W latach 1913–1916 był proboszczem Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Legbądzie[4], w latach 1916–1939 proboszczem Parafii św. Barbary w Kokoszkowach k. Starogardu[5]. Ponadto sprawował posługę duszpasterską w parafiach: Frydląd (1899–1900)[6][7], Fordon (1901)[8], Jeleńcz (1902–1904)[9][10], Barłożno (1905)[11], Leśno (1905)[12], Starogard (1908)[13], Wiśniewka (1909–1912)[14]. W latach 1916–1927 był aktywnym członkiem Rady Nadzorczej Banku Ludowego w Starogardzie[15]. W dniu 24 listopada 1918 został wybrany na wiecu w Starogardzie zastępcą przewodniczącego Powiatowej Rady Ludowej. Od 1920 do 1939 był dziekanem starogardzkim. W 1927 poświęcił nowo wybudowany Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Suminie. 8 listopada 1930 „za zasługi na polu pracy narodowo-społecznej” Prezydent Rzeczypospolitej Ignacy Mościcki nadał Janowi Doeringowi Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[16].

Słynął z kazań, w których porywał słuchaczy. Działał w polskich organizacjach kulturalnych i społecznych m.in. w Towarzystwie Naukowym w Toruniu (od 1899) oraz w Towarzystwie Czytelni Ludowych. Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez Niemców 13 października 1939 i przewieziony do więzienia w Starogardzie Gdańskim, gdzie był torturowany. 16 października 1939 zamordowany w Lesie Szpęgawskim w masowej egzekucji[17], w ramach „Intelligenzaktion” – eksterminacji polskiej inteligencji na terenie Pomorza[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b JAN DOERING – MARTYROLOGIUM [online], SWZ [dostęp 2020-01-25].
  2. ↑ Jan Doering, ks. [online], geni_family_tree [dostęp 2020-01-25] (pol.).
  3. ↑ Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa, Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, R. 16, (1909), s. 208. [online] [dostęp 2020-01-26] (pol.).
  4. ↑ Legbąd – Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa – stare zdjęcia [online], fotopolska.eu [dostęp 2020-01-25].
  5. ↑ Duszpasterze « Parafia Kokoszkowy [online] [dostęp 2020-01-25].
  6. ↑ Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa, Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, R. 6, (1899), s. 197. [online] [dostęp 2020-01-26] (pol.).
  7. ↑ Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa, Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, R. 7, (1900), s. 183. [online] [dostęp 2020-01-26] (pol.).
  8. ↑ Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa, Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, R. 8, (1901), s. 218. [online] [dostęp 2020-01-26] (pol.).
  9. ↑ Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa, Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, R. 9, (1903), s. 185. [online] [dostęp 2020-01-26] (pol.).
  10. ↑ Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa, Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, R. 10, (1903), s. 264, nakł. Towarzystwa Naukowego [dostęp 2020-01-25].
  11. ↑ Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa, Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, R. 12, (1905), s. 461, nakł. Towarzystwa Naukowego [dostęp 2020-01-25].
  12. ↑ Parafia Rzymsko-Katolicka pw. Podwyższenia Krzyża Św. w Leśnie – Kapłani w samodzielnej parafii Leśno od 1859 r. [online] [dostęp 2020-01-25] (pol.).
  13. ↑ Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa, Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, R. 15, (1908), s. 201. [online] [dostęp 2020-01-25] (pol.).
  14. ↑ Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa, Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, R. 19, (1912), s. 280. [online] [dostęp 2020-01-26] (pol.).
  15. ↑ Kazimierz Ickiewicz, Sto lat tradycji Banku Spółdzielczego w Starogardzie (1897–1997) Kociewski Magazyn Regionalny 2 (21), Tczew 1998.
  16. ↑ M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 353.
  17. ↑ Piotr Szubarczyk, Polityka „umacniania niemczyzny” na ziemiach Rzeczypospolitej Polskiej wcielonych do Rzeszy (1939–1945) i jej skutki w powiecie starogardzkim „Rydwan” nr 1 (4), Muzeum Ziemi Kociewskiej, Starogard Gdański 2009, s. 93–95.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Doering_(1873–1939)&oldid=70904493”