Jan Křtitel Píšek
 Jan Křtitel Píšek, litografia autorstwa Josefa Kriehubera | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Jan Křtitel Píšek, niem. Johann Baptist Pischek (ur. 13 października 1814 w Mšenie, zm. 16 lutego 1873 w Sigmaringen[1][2]) – czeski śpiewak, baryton[1][3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Początkowo studiował prawo[1][2][3] i filozofię[3], za radą śpiewaczki Sabine Heinefetter zdecydował się jednak porzucić studia i poświęcić muzyce[3]. Zadebiutował w 1835 roku w Deutsches Landestheater w Pradze[1][2][3] rolą Orowista w Normie Vincenzo Belliniego[1][3]. Występował w Brnie (1838–1839), Wiedniu (1839–1840), Frankfurcie nad Menem (1840–1844) i Stuttgarcie (1844–1863)[3]. W latach 1845, 1846–1847, 1849 i 1853 występował gościnnie z Philharmonic Society w Londynie, w 1849 roku wystąpił na koncercie przed królową Wiktorią i księciem Albertem[1][2].
Do jego popisowych ról należały m.in. Figaro w Weselu Figara i Cyruliku sewilskim, hrabia di Luna w Trubadurze, lord Henryk w Łucji z Lammermooru, Sir George Walton w Purytanach oraz partie tytułowe w Rigoletcie i Don Giovannim[1][3]. Występował również w repertuarze oratoryjnym i pieśniarskim[3]. Dysponował głosem przekraczającym dwie oktawy[1], ceniono go za śpiew w mezza voce i dźwięki falsetowe[1][3]. Jego talent wokalny podziwiał w swoich pamiętnikach Hector Berlioz, krytykowano go jednak za przesadną ekspresję sceniczną[1][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 383. ISBN 978-0-19-533765-5.
- ↑ a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2809. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 120. ISBN 978-83-224-0837-7.