Jan Karol Krajewski
porucznik rezerwy | |
Data i miejsce urodzenia |
10 grudnia 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
1 Dywizja Wielkopolska |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Jan Karol Krajewski[1] (ur. 10 grudnia 1895 w Ksanach na Kielecczyźnie, zm. między 4 a 7 kwietnia 1940 w Katyniu) – porucznik rezerwy broni pancernej Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych, ofiara zbrodni katyńskiej[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Józefa i Marii z Zeydlerów. Dowborczyk. W 1920 członek załogi pociągu pancernego „Danuta”[3]. W 1923[4] i 1924 roku był oficerem rezerwy 8 pułku piechoty Legionów w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 2495 lokatą w korpusie oficerów piechoty[5].
W okresie międzywojennym przydzielony w 1930 do 1 dyonu samochodowego. W 1931 ukończył kurs samochodowy w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej. W 1932 był w kadrze 1 dywizjonu samochodowego w stopniu porucznika rezerwy ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 36 lokatą w korpusie oficerów rezerwy samochodowych. Był przydzielony do PKU Warszawa Miasto III[6].
Studiował w Wyższej Szkole Handlowej[3] i prawo w grupie prawniczej Wydziału Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego[7]. Pracował jako dziennikarz[8]. Mieszkał w Warszawie.
W 1939 zmobilizowany. W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej. Według stanu na grudzień 1939 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 3 a 5 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa bez numeru z 2.04.1940. Został zamordowany między 4 a 7 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 15.05.1943. Figuruje na liście AM-223-2107 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem: GARF-75-02107. Przy szczątkach w mundurze oficerskim z dystynkcjami porucznika znaleziono świadectwo szczepień obozowych nr 3347[9] i legitymację członkowska Klubu Wioślarskiego „Wisła”[10]. Nazwisko Krajewskiego znajduje się na liście ofiar (pod nr 2107) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 133 i w Nowym Kurierze Warszawskim nr 138 z 1943. W Archiwum Robla nazwisko Krajowskiego występuje na liście „Dane osobowe i adresy oficerów 7 plutonu” ze znakiem „Kierownictwo Zaopatrzenia Broni Pancernej, Warszawa, Mokotów, ul. Racławicka 1 m 4” i spisie nazwisk „20 wagonu” (pakiet nr 0456-01, 03) znalezionych przy niezidentyfikowanym wojskowym. Krewni do 1946 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]- Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień kapitana. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych
- Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Odrzucone dwa wnioski odznaczeniowe z 9 V 1933 i 20 X 1937[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W dokumentacji wojskowej figuruje jako Jan III Krajewski
- ↑ Jędrzej Tucholski , Mord w Katyniu, 1991, s. 145 .
- ↑ a b c Kiński i inni, Katyń, Księga Cmentarna, 2000, s. 305 .
- ↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk, 1923, s. 147 .
- ↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1924, s. 141, 450 .
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw, Warszawa: MSWojsk, 1934, s. 171, 703 .
- ↑ Pawelec M. „Lista Katyńska KUL”, Przegląd Uniwersytecki, Rok XXII, nr 4 (126), lipiec-sierpień 2010, Lublin, s. 12
- ↑ УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 420.
- ↑ Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 223 .
- ↑ Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie [online], lublin.ap.gov.pl [dostęp 2018-01-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-07] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
- Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (kampania wrześniowa)
- Porucznicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r.
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Katyniu
- Ofiary zbrodni katyńskiej zamordowane w Katyniu
- Pochowani na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu
- Prezesi izb przemysłowo-handlowych II Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1895
- Załogi polskich pociągów pancernych w wojnie polsko-bolszewickiej
- Zmarli w 1940