Jan Sękowski
| Data i miejsce urodzenia |
1 czerwca 1934 |
|---|---|
| Data śmierci |
17 kwietnia 1985 |
| Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski (1955) |
| Dziedzina sztuki |
Jan Sękowski (ur. 1 czerwca 1934 w Warszawie, zm. 17 kwietnia 1985) – polski filolog klasyczny, tłumacz literatury łacińskiej, lektor języka łacińskiego i nauczyciel języka włoskiego[1].
Życiorys i twórczość[edytuj | edytuj kod]
Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1951)[2] i studiów wyższych z zakresu filologii klasycznej na Uniwersytecie Warszawskim (magisterium, 1955)[1]. Pracował jako lektor języka łacińskiego na Uniwersytecie Warszawskim, później jako starszy wykładowca Instytutu Filologii Klasycznej UW, uczył języka włoskiego w warszawskich liceach[1]. W latach 70. XX wieku zamieszkał w Izabelinie pod Warszawą i został pochowany na miejscowym cmentarzu[1]. Nie założył rodziny[1].
Zadebiutował jako tłumacz w 1953, publikując przekłady poezji nowołacińskiej i rzymskiej w czasopismach „Meander” i „Twórczość” (m.in. Maciej Kazimierz Sarbiewski, Andrzej Krzycki, Piotr Roizjusz, Owidiusz, Horacy, Stacjusz)[1]. W późniejszym okresie zamieszczał tłumaczenia w antologiach i wydał samodzielnie przetłumaczone książki: Satyry Horacego (1972), Apologia czyli W obronie własnej księga o magii Apulejusza (1975) i Sielanka rzymska (1985)[1]. Pośmiertnie ukazały się w jego przekładach Poezje wybrane (Metamorfozy) Owidiusza (1986) oraz Elegie Tibullusa (1987)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Jan Sękowski, [w:] Internetowy Polski Słownik Biograficzny, t. XXXVI, Instytut Historii PAN/Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny, 1995–1996 [dostęp 2024-03-29].
- ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1951. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2024-03-29].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Sękowski, [w:] Internetowy Polski Słownik Biograficzny, t. XXXVI, Instytut Historii PAN/Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny, 1995–1996 [dostęp 2024-03-29].