Przejdź do zawartości

Jan Sękowski

Edytuj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Sękowski
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1934
Warszawa

Data śmierci

17 kwietnia 1985

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski (1955)

Dziedzina sztuki

tłumaczenie literatury łacińskiej

Jan Sękowski (ur. 1 czerwca 1934 w Warszawie, zm. 17 kwietnia 1985) – polski filolog klasyczny, tłumacz literatury łacińskiej, lektor języka łacińskiego i nauczyciel języka włoskiego[1].

Życiorys i twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1951)[2] i studiów wyższych z zakresu filologii klasycznej na Uniwersytecie Warszawskim (magisterium, 1955)[1]. Pracował jako lektor języka łacińskiego na Uniwersytecie Warszawskim, później jako starszy wykładowca Instytutu Filologii Klasycznej UW, uczył języka włoskiego w warszawskich liceach[1], m.in. w II Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Batorego[3][4]. W latach 70. XX wieku zamieszkał w Izabelinie pod Warszawą i został pochowany na miejscowym cmentarzu[1]. Nie założył rodziny[1].

Zadebiutował jako tłumacz w 1953, publikując przekłady poezji nowołacińskiej i rzymskiej w czasopismach „Meander” i „Twórczość” (m.in. Maciej Kazimierz Sarbiewski, Andrzej Krzycki, Piotr Roizjusz, Owidiusz, Horacy, Stacjusz)[1]. W późniejszym okresie zamieszczał tłumaczenia w antologiach i wydał samodzielnie przetłumaczone książki: Satyry Horacego (1972), Apologia czyli W obronie własnej księga o magii Apulejusza (1975) i Sielanka rzymska (1985)[1]. Pośmiertnie ukazały się w jego przekładach Poezje wybrane (Metamorfozy) Owidiusza (1986) oraz Elegie Tibullusa (1987)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h Jan Sękowski, [w:] Internetowy Polski Słownik Biograficzny [online], Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny [dostęp 2024-03-29]. Wersja drukowana: Polski Słownik Biograficzny, t. XXXVI, Instytut Historii PAN, 1995–1996.
  2. ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1951. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2024-03-29].
  3. ↑ Edmund Kujawski (red.), Witold Grabski (red.): „Pochodem idziemy...” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, 2003, s. II 102. ISBN 83-06-02325-0.
  4. ↑ Łacina w Batorym. stowarzyszenie.liceumbatorego.pl, 2022. s. 18. [dostęp 2025-01-16].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Sękowski&oldid=76075218”