Janusz Haman

Janusz Haman

Data i miejsce urodzenia	29 czerwca 1923 Wiesbaden
Data śmierci	16 września 2019
Profesor nauk technicznych
Specjalność: budowa maszyn rolniczych
Alma Mater	Akademia Górniczo-Hutnicza, Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1956
Habilitacja	1960
Profesura	1963
Polska Akademia Nauk
Status	członek rzeczywisty
Funkcja Jednostka PAN	Przewodniczący honorowy Komitet Techniki Rolniczej Komitet Agrofizyki
Doktor honoris causa Akademia Rolnicza w Lublinie – 1985 Akademia Rolnicza w Krakowie – 1989 Akademia Rolnicza we Wrocławiu – 1993
Praca naukowa
Uczelnia	SGGW w Warszawie
Okres zatrudn.	1983-1990
Uczelnia	Akademia Rolnicza w Lublinie
Dziekan
Wydział	Techniki Rolniczej i Leśnej
Okres spraw.	1977–1980
Odznaczenia

Grób Janusza Hamana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Janusz Haman (ur. 29 czerwca 1923 w Wiesbaden, zm. 16 września 2019) – polski profesor nauk technicznych w zakresie budowy i eksploatacji maszyn rolniczych, twórca dyscypliny inżynieria rolnicza w Polsce, profesor Akademii Rolniczej w Lublinie i SGGW-AR, członek rzeczywisty PAN, doktor honoris causa multi

Życiorys

W 1942 zdał maturę w ramach tajnego nauczania w liceum im. Stanisława Staszica w Warszawie. Studiował na Akademii Górniczej w Krakowie, Uniwersytecie Jagiellońskim oraz w krakowskiej Wyższej Szkole Rolniczej. W 1956 uzyskał stopień kandydata nauk technicznych, w 1960 habilitował się w dziedzinie nauk rolniczych, w 1963 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1970 profesora zwyczajnego. W latach 1949–1950 pracował na Akademii Górniczej w Krakowie (od 1949 Akademia Górniczo-Hutnicza), 1950–1953 na Uniwersytecie Jagiellońskim, 1953–1955 na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, od 1955 w Akademii Rolniczej w Lublinie (do 1972 Wyższa Szkoła Rolnicza). Na tej ostatniej uczelni kierował Katedrą Mechanizacji Rolnictwa oraz Instytutem Mechanizacji Rolnictwa, w latach 1977–1980 pełnił funkcję dziekana Wydziału Techniki Rolnej i Leśnej. W latach 1983–1990 był profesorem SGGW w Warszawie.

Od 1969 członek korespondent, od 1980 członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, był m.in. przewodniczącym Komitetu Techniki Rolniczej, członkiem Prezydium PAN oraz sekretarzem Wydziału V Akademii (Nauk Rolniczych i Leśnych). Otrzymał doktoraty honoris causa Akademii Rolniczej w Lublinie (1985), Akademii Rolniczej w Krakowie (1989), Akademii Rolniczej we Wrocławiu (1993) i Akademii Rolniczej w Szczecinie (2007).

Prowadził badania i prace głównie z mechaniki gleby i teorii maszyn rolniczych. Został odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim, Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wybrane publikacje

• Teoria i konstrukcja maszyn rolniczych (1968, wspólnie z Henrykiem Bernackim i Czesławem Kanafojskim)
• Zagadnienia wymiany ciepła i masy w materiałach roślinnych (1973, współautor)
• Aktualne zagadnienia mechaniki gleb (1975, wspólnie z Adamem Pukosem)
• Właściwości cieplne ciał kapilarno-porowatych i metody ich pomiaru (1976, współautor)
• Gleba-maszyna-roślina (1977, wspólnie z Władysławem Byszewskim)

Bibliografia

• Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, edycja 3, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1993.
• Członkowie Polskiej Akademii Nauk. Informator, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław 1984.
• Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906-1950. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 101, 116, 215, 519, 580. ISBN 83-06-01691-2.
• Prof. zw. dr hab. in Janusz Haman, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-09-19] .