Janusz Michał Różański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Różański
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 września 1959
Nowy Targ

Zawód, zajęcie

architekt wnętrz,
pisarz

Narodowość

polska

Janusz Różański z antyputinowskim transparentem podczas protestu solidarności ze społeczeństwem Ukrainy w obliczu inwazji rosyjskiej, 2022.

Janusz Michał Różański (ur. 8 września 1959 w Nowym Targu) – polski architekt wnętrz, pisarz, prozaik, filozof i działacz społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1986 roku ukończył studia na Wydziale Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie[1]. W 2018 roku ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie, uzyskując stopień magistra na podstawie pracy Etyka cnót w poemacie Pan Tadeusz, napisanej pod kierunkiem Jana Wawrzyniaka.

W latach 1979–1989 organizował pomoc dla szkół polskich, litewskich i białoruskich w ZSRR oraz dla polskich zespołów folklorystycznych Wilia, Wilenka i Mała Wilenka, we współpracy z Tadeuszem Goniewiczem[1].

W latach 80. wraz z Leszkiem Bednarczukiem redagował i wydawał w Polsce czasopismo Lithuania, które zawierało informacje o historii Litwy i bieżących wydarzeniach w tym kraju[1][2]. Był ilustratorem i kolporterem wydawnictw podziemnych[1].

W latach 1985–1986 prowadził wykłady monograficzne o Litwie na Chrześcijańskim Uniwersytecie Robotniczym im. ks. kardynała Stefana Wyszyńskiego, założonym przez księdza Kazimierza Jancarza w Nowej Hucie[1]. Wykładał także w ramach Towarzystwa Kursów Naukowych[1].

Wraz z Leszkiem Bednarczukiem, Andrzejem Drawiczem i Marianem Zaczyńskim był współautorem Listu do „Braci Litwinów”, który podpisało ponad pięćdziesięciu przedstawicieli kultury i nauki. List ten został przedrukowany w szeregu czasopism podziemnych. Będąc manifestem ideowym Lithuanii, stał się u progu lat 90. wykładnią ideologiczną dla demokratycznej opozycji litewskiej i polskiej w budowaniu przyjaznych stosunków[1].

Janusz Różański publikował m.in. w Kulturze (pod pseudonimem Jan Michał Olita[3]) oraz W drodze[1]. Był współautorem książki Hieroglifem pisane dzieje... Starożytny wschód w wyobraźni romantyków (2007) pod redakcją Włodzimierza Szturca i Magdaleny Bizior-Dombrowskiej, w której opublikował rozdział Antyk w architekturze i sztuce XIX wieku. Wybrane zagadnienia. W 2011 roku ukazała się jego książka Pan Tadeusz Adama Mickiewicza. Refleksja nad tekstem, wydana przez Mariusza Janika. W 2014 roku opublikował opowiadanie w zbiorze Opowiadania dla Alberta[a].

Budynek Poczty Głównej w Krakowie. Wieżę wieńczy postmodernistyczna kopuła współautorstwa Janusza Różańskiego

Po 1989 roku zajął się głównie działalnością artystyczną i projektowaniem wnętrz[1]. Wraz ze Zbigniewem Jasakiem był w 1996 roku współautorem przebudowy budynku Poczty Głównej w Krakowie, a konkretnie zwieńczenia ryzalitu narożnego postmodernistyczną kopułą, nawiązującą do dawnej architektury budynku[4].

Od lat 2000. stale współpracuje z Galerią Olympia w Krakowie jako kurator techniczny oraz okazjonalnie jako prowadzący paneli dyskusyjnych[5]. W 2013 roku pokazał w Galerii Olympia swoje prace podczas indywidualnej wystawy pod tytułem Piękny mebel[6]. Kurator Michał Krnąbrny napisał o nim: „Urodzony w 1959 w drodze na Gorc, a więc góral, ale poza tym architekt wnętrz, efemeryda, endemit, literaturoznawca, purysta językowy, stolarz-cieśla, hydraulik i skandalista towarzyski. Jego hobby to fizyka kwantowa, spektrum światła, filumenistyka, komparatystyka sztuk i łyżwo-rolki (...)”[6]. W czerwcu 2015 roku Janusz Różański wziął udział w zbiorowej wystawie z okazji szesnastolecia Galerii Olympia[7].

Był autorem projektu wnętrza Cafe Caroline przy ul. Głowackiego 4 w Bronowicach w Krakowie. Lokal był opisywany jako „miejsce o wyjątkowym klimacie” z „pięknym wystrojem”[8], i został nagrodzony w czterech edycjach plebiscytu Miejsce przyjazne seniorom[8], a magazyn Publiczne Wnętrza w 2010 roku sklasyfikował go pośród pięciu najlepszych lokali w Polsce w kategorii kawiarnie i restauracje[6].

Książki[edytuj | edytuj kod]

  • Pan Tadeusz Adama Mickiewicza. Refleksja nad tekstem (2011)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Nota o autorze. W: Janusz Michał Różański: Pan Tadeusz Adama Mickiewicza. Refleksja nad tekstem. Kraków, Chojnice: Wydał Mariusz Janik, 2011, s. 235.
  2. Lithuania. W: Piotr Hlebowicz (red.): Wilno–Warszawa. Wspólna droga do wolności. Kraków: Studio Frodo i Autonomiczny Wydział Wschodni Solidarności Walczącej, 2010, s. 116.
  3. Polacy, Litwini, Rosjanie. „Zeszyty Historyczne”, s. 22–34, 1985. Instytut Literacki w Paryżu. 
  4. Encyklopedia Krakowa. Warszawa–Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 769.
  5. Panel Olympii. karnet.krakow.pl, 20 grudnia 2019. [dostęp 2020-06-16].
  6. a b c Janusz Różański – Piękny mebel. Galeria Olympia, 6 marca 2013. [dostęp 2020-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 czerwca 2020)].
  7. 16 lat. Galeria Olympia, 4 czerwca 2015. [dostęp 2022-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  8. a b Cafe Caroline. dlaseniora.krakow.pl. [dostęp 2020-06-16].