Jaropełk Piotr
św. Piotr Jaropełk na karcie Kodeksu Gertrudy, mal. Alipiusz Mnich, 80. XI w. | |
pieczęć Jaropełka z wyobrażeniem śś. Borysa i Gleba na awersie | |
Kniaź wołyński | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Kniaź turowski | |
Okres | |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
22 października 1087 |
Przyczyna śmierci |
zasztyletowanie |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo | |
Żona |
Kunegunda miśnieńska |
Dzieci |
Jaropełk Piotr Izjasławicz, ros. Ярополк Пётр Изяславич (ur. 1043 w Turowie, zm. 22 października 1087 k. Dźwinogrodu) – książę wołyński 1078–1085 i turowski od 1078, tytularny król Rusi od 1075; święty Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Był najstarszym synem Izjasława I, wielkiego księcia kijowskiego z dynastii Rurykowiczów oraz Gertrudy, królewny polskiej, córki Mieszka II Lamberta. Ok. 1073 poślubił Kunegundę, margrabiankę miśnieńską, córkę Ottona I z Orlamünde, która przyjęła imię Irena. Miał z nią dwóch synów: Jarosława i Wiaczesława, oraz córkę Anastazję.
Został zamordowany w drodze do Dźwinogrodu, przebity szablą przez zbirów działających z polecenia Wsiewołoda Jarosławowicza[1].
4. Jarosław I Mądry | ||||||
2. Izjasław I | ||||||
5. Ingegerda szwedzka | ||||||
1. Jaropełk Piotr | ||||||
6. Mieszko II Lambert | ||||||
3. Gertruda Mieszkówna | ||||||
7. Rycheza Błogosławiona | ||||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Borys Rybakow , Pierwsze wieki historii Rusi, Andrzej Olejarczuk (tłum.), Warszawa: PIW, 1983, s. 81, ISBN 83-06-00886-3 .