Jean-Pierre Cassel
Cassel na 45. MFF w Cannes (1992). | |
Imię i nazwisko |
Jean-Pierre Crochon |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
27 października 1932 |
Data i miejsce śmierci |
19 kwietnia 2007 |
Zawód |
aktor, reżyser, scenarzysta |
Współmałżonek |
Sabine Litique |
Jean-Pierre Cassel, właśc. Jean-Pierre Crochon[1] (ur. 27 października 1932 w Paryżu, zm. 19 kwietnia 2007 tamże[2]) – francuski aktor, reżyser i scenarzysta filmowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w 13. dzielnicy Paryża, jako syn śpiewaczki operowej Louise-Marguerite (z domu Fabrègue) i lekarza Georges’a Crochona. Dorastał w Paryżu. Uczył się aktorstwa w Cours Simon.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Zadebiutował na ekranie w dokumentalnym obrazie Droga do szczęścia (Saluti e baci, 1953)[3] z Louisem Armstrongiem, Juliette Gréco i Yves'em Montandem i u boku Kirka Douglasa i Brigitte Bardot w melodramacie wojennym Ich wielka miłość (Un acte d’amour, 1953) jako tancerz. Gdy stepował na scenie, został odkryty przez Gene’a Kelly’ego, który zaangażował go do swojej komedii Szczęśliwa droga (The Happy Road, 1957). Następnie Cassel zasłynął jako bohater komedii Philippe’a de Broki z lat 60. XX w. i dzięki rolom amantów w filmach muzycznych.
Grał u wielu słynnych reżyserów, m.in. Jeana Renoira (Kapral w matni), Luisa Buñuela (Dyskretny urok burżuazji), Claude’a Chabrola (Piekło, Ceremonia), Josepha Loseya (Pstrąg), Roberta Altmana (Prêt-à-Porter, Vincent I Theo) i Mathieu Kassovitza (Mulatka). W filmie muzycznym fantasy Jacka Bromskiego i Jerzego Gruzy Alicja (Alice, 1980) na podstawie powieści Lewisa Carrolla Alicja w Krainie Czarów wystąpił w roli Białego Królika.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Spotykał się z Françoise Dorléac[4]. W latach 1966–1980 był żonaty z dziennikarką Sabine Litique[5], z którą miał troje dzieci: Vincenta (ur. 23 listopada 1966), Olivię i Mathiasa (ur. 7 września 1969) występującego jako muzyk „Rockin' Squat”. 30 grudnia 1981 poślubił Anne Célérier, z którą miał córkę Cécile (ur. 25 czerwca 1982). 12 września 2004 został dziadkiem Devy, córki Vincenta i włoskiej aktorki Moniki Bellucci.
Zmarł w wieku 75 lat w Paryżu na raka.
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- 1957: Jak włos w zupie (Comme un cheveu sur la soupe) jako Dziennikarz
- 1957: Pieszo, konno i wozem (À pied, à cheval et en voiture) jako Mariel
- 1958: Bezład i noc (Les Désordre et la nuit) jako tancerz
- 1958: Na wypadek nieszczęścia (En cas de malheur) jako trębacz
- 1965: Ci wspaniali mężczyźni w swych latających maszynach (Those Magnificent Men in Their Flying Machines, or How I Flew from London to Paris in 25 hours 11 minutes) jako Pierre Dubois
- 1966: Czy Paryż płonie? (Paris brule-t-il) jako porucznik Henri Karcher
- 1969: Armia cieni (L'Armée des ombres) jako Jean François Jardie
- 1969: Niedźwiedź i laleczka (L'Ours et la poupée) jako Gaspard
- 1971: Malpertuis (Malpertuis: Histoire d'une maison maudite) jako Lampernisse
- 1972: Dyskretny urok burżuazji (Le Charme discret de la bourgeoisie) jako M. Senechal
- 1973: Trzej muszkieterowie (The Three Musketeers) jako Ludwik XIII
- 1974: Czterej muszkieterowie (The Four Musketeers) jako Ludwik XIII
- 1974: Kariera na zlecenie (Le Mouton enragé) jako Claude Fabre
- 1974: Morderstwo w Orient Expressie (Murder on the Orient Express) jako Pierre Paul Michel, konduktor
- 1975: Łut szczęścia (That Lucky Touch) jako Leo Devivia
- 1976: Doktor Francoise Gailland (Docteur Françoise Gailland) jako Daniel Letessier
- 1978: Spotkania Anny (Les Rendez-vous d'Anna) jako Daniel
- 1978: Ty mnie trzymasz, ja cię trzymam za bródkę (Je te tiens, tu me tiens par la barbichette) jako Jean-Marcel Grumet
- 1978: Kto wykańcza europejską kuchnię? jako Kohner
- 1979: Z piekła do zwycięstwa (Contro 4 bandiere) jako Dick Sanders
- 1980: Alicja (Alice) jako Biały Królik
- 1982: Pstrąg (La Truite) jako Rambert
- 1988: Gwoździk (Mangeclous) jako De Surville
- 1988: Tajemnice Sahary (Il Segreto del Sahara, miniserial) jako major de Brosse
- 1989: Powrót muszkieterów (The Return of the Musketeers) jako Savinien Cyrano de Bergerac
- 1990: Vincent i Theo (Vincent & Theo) jako dr Paul Gachet
- 1990: Pan Frost (Mister Frost) jako inspektor Corelli
- 1990: Upiór w operze (The Phantom of the Opera; TV) jako Inspector Ledoux
- 1991: Przysługa, zegarek i bardzo duża ryba (The Favour, the Watch and the Very Big Fish) jako Zalman
- 1991: Pokojówka (The Maid) jako C.P. Olivier
- 1991: Jaskinia złotej róży (Fantaghirò; TV) jako generał
- 1993: Kroniki młodego Indiany Jonesa (The Young Indiana Jones Chronicles; serial telewizyjny) jako ambasador
- 1993: Tajemnica trzynastego wagonu (La AKA Treizieme Voiture) jako Charles de Malasset
- 1994: Prêt-à-Porter jako Olivier de la Fontaine
- 2000: Purpurowe rzeki (Crimson Rivers) jako dr Bernard Chernezé
- 2000: Markiz de Sade (Sade) jako Le vicomte de Lancris
- 2003: Najlepsi z najlepszych (Michel Vaillant) jako Henri Vaillant
- 2003: Drewniana kamera (The Wooden Camera) jako pan Shawn
- 2004: Sny o potędze (Narco) jako ojciec Gusa
- 2006: Kongorama (Congorama) jako Hervé Roy
- 2007: Motyl i skafander (Le Scaphandre et le papillon) jako Lucien Père et le Vendeur
- 2008: Asterix na olimpiadzie (Astérix aux jeux olympiques) jako Panoramiks
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Personalidade: Jean-Pierre Cassel (França). InterFilmes.com. [dostęp 2017-04-10]. (port.).
- ↑ Jean-Pierre Cassel (1932-2007). Find A Grave Memorial. [dostęp 2017-04-10]. (ang.).
- ↑ Jean-Pierre Cassel. MYmovies. [dostęp 2017-04-10]. (wł.).
- ↑ Jean-Pierre Cassel – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2017-04-10]. (rum.).
- ↑ Jean-Pierre Cassel. ČSFD.cz. [dostęp 2017-04-10]. (cz.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Jean-Pierre Cassel w bazie IMDb (ang.)
- Jean-Pierre Cassel w bazie Filmweb
- Jean-Pierre Cassel w bazie Notable Names Database (ang.)