Jerzy Bałdyga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Bałdyga
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1950
Lublin

Data i miejsce śmierci

18 listopada 2019
Zalesie Górne

profesor nauk technicznych
Specjalność: inżynieria reaktorów chemicznych i bioreaktorów, mieszanie, precypitacja
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1981 – inżynieria chemiczna
Politechnika Warszawska

Habilitacja

1989 – inżynieria chemiczna
Politechnika Warszawska

Profesura

1997

Polska Akademia Nauk
Status

członek

Funkcja Jednostka PAN

zastępca przewodniczącego
Wydział IV Nauk Technicznych, Komitet Inżynierii Chemicznej i Procesowej

profesor zwyczajny Politechniki Warszawskiej
Wydział

Inżynierii Chemicznej i Procesowej PW

Okres zatrudn.

od 1977

Dziekan
Wydział

Inżynierii Chemicznej i Procesowej PW

Okres spraw.

2005–2012

Następca

Eugeniusz Molga

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej
Grób Jerzego Bałdygi na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Jerzy Robert Bałdyga (ur. 28 kwietnia 1950 w Lublinie[1], zm. 18 listopada 2019 w Zalesiu Górnym[2]) – polski chemik, profesor nauk technicznych, inżynier, profesor zwyczajny Politechniki Warszawskiej, specjalności naukowe: inżynieria reaktorów chemicznych i bioreaktorów, mieszanie, precypitacja.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1974 ukończył na Politechnice Warszawskiej studia na kierunku inżynieria chemiczna. W 1981 uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy doktorskiej pt. Mikromieszanie i segregacja w reaktorach chemicznych, napisanej pod kierunkiem prof. Ryszarda Pohoreckiego[2]. W 1989 w Instytucie Inżynierii Chemicznej i Procesowej na podstawie dorobku naukowego oraz monografii pt. O mechanizmie i modelach mikromieszania cieczy w układach z przepływem burzliwym otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych (dyscyplina: inżynieria chemiczna, specjalność: inżynieria chemiczna). W 1997 nadano mu tytuł profesora nauk technicznych w dyscyplinie inżynieria chemiczna[3].

Został profesorem zwyczajnym na Wydziale Inżynierii Chemicznej i Procesowej PW w Zakładzie Inżynierii i Dynamiki Reaktorów Chemicznych i kierownikiem tego zakładu. Wybrano go na stanowisko zastępcy przewodniczącego Komitetu Inżynierii Chemicznej i Procesowej PAN i członka Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów (Sekcja VI – Nauk Technicznych). Był dziekanem Wydziału Inżynierii Chemicznej i Procesowej Politechniki Warszawskiej w latach 2005–2012[3].

W 2019 został członkiem Rady Doskonałości Naukowej I kadencji w dyscyplinie inżynieria chemiczna[4].

Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera Q kol.8-2-4)[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • 2001 – Medal Komisji Edukacji Narodowej[6]
  • 2002 – Złoty Krzyż Zasługi[7][8]
  • 2018 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[9][10]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]