Przejdź do zawartości

Jestem miłością

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jestem miłością
Io sono l'amore
ilustracja
Gatunek

melodramat

Rok produkcji

2009

Data premiery

5 września 2009 (świat)
24 września 2010 (Polska)

Kraj produkcji

Włochy

Język

włoski
rosyjski
angielski

Czas trwania

120 minut

Reżyseria

Luca Guadagnino

Scenariusz

Luca Guadagnino
Barbara Alberti
Ivan Cotroneo
Walter Fasano

Główne role

Tilda Swinton
Flavio Parenti
Edoardo Gabbriellini

Muzyka

John Adams

Zdjęcia

Yorick Le Saux

Scenografia

Francesca Balestra Di Mottola

Kostiumy

Antonella Cannarozzi

Montaż

Walter Fasano

Produkcja

Luca Guadagnino
Francesco Melzi d'Eril
Marco Morabito
Tilda Swinton
Viola Prestieri
Massimiliano Violante
Alessandro Usai

Dystrybucja

Mikado Film

Strona internetowa

Jestem miłością (wł. Io sono l'amore, 2009) − włoski melodramat w reżyserii Luca Guadagnina. Obraz, którego akcja umiejscowiona jest na przełomie tysiąclecia w Mediolanie, przedstawia historię burżuazyjnej rodziny na przestrzeni lat.

Światowa premiera filmu miała miejsce 5 września 2009 roku podczas 66. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji, gdzie obraz był prezentowny w sekcji Horyzonty[1]. Następnie film był wyświetlany na festiwalach filmowych w Toronto, Rzymie i na Sundance Film Festival.

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Emma (Tilda Swinton) jest zamężną kobietą w średnim wieku. Jej mężem jest wpływowy Tancredi (Flavio Parenti), głowa wielowiekowej rodziny. Jednak Emma czuje się nieszczęśliwa, jej życie wypełnia rutyna i konwenanse. Pewnego dnia, przypadkowe spotkanie z przyjacielem syna, Antoniem (Edoardo Gabbriellini) rozbudza w niej żądze. Emma i Antonio zostają kochankami.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

i inni

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]
Oscary 2010
  • nominacja: najlepsze kostiumy − Antonella Cannarozzi
Złote Globy 2010
Nagroda Satelita 2010
Nagroda BAFTA 2010
  • nominacja: najlepszy film zagraniczny (Włochy)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. MM: Herzog, Tsukamoto, Chereau w konkursie MFF w Wenecji. Stopklatka, 2009-07-30. [dostęp 2011-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-31)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]