John Hilton (kompozytor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
John Hilton
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1599
Cambridge (?)

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

21 marca 1657 (data pogrzebu)
Westminster

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa

Zawód

kompozytor

John Hilton młodszy (ur. 1599 przypuszczalnie w Cambridge, pochowany 21 marca 1657 w Westminsterze[1][2][3][4]) – angielski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem kompozytora Johna Hiltona (zm. 1608)[1][2][5]. W 1626 roku uzyskał stopień bakałarza w Trinity College na Cambridge University[1][2][4]. Od 1628 roku pełnił funkcję organisty w kościele św. Małgorzaty w Westminsterze[1][2][4][5]. Przyczynił się do rozwoju dialogu dramatycznego, wprowadzając recytatyw dostosowany do specyfiki języka angielskiego i charakterystykę postaci przy pomocy środków muzycznych[1].

Opublikował m.in. zbiory Ayres, or Fa La’s na 3 głosy (Londyn 1627) i Catch that Catch Can na 3–4 głosy (Londyn 1652) oraz 14 fantazji na trzy wiole[1][2][4][5]. Zachowało się także przypisywanych mu 4 services, Te Deum i 17 anthemów, które mogą być jednak autorstwa jego ojca[1][2][3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 218. ISBN 83-224-0453-0.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1568. ISBN 978-0-02-865528-4.
  3. a b Melvin P. Unger: Historical Dictionary of Choral Music. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 197–198. ISBN 978-0-8108-5751-3.
  4. a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 383. ISBN 0-674-37299-9.
  5. a b c Charles Edward McGuire, Steven E. Plank: Historical Dictionary of English Music ca. 1400–1958. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 160. ISBN 978-0-8108-5750-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]