Josef Fiala

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Joseph Fiala)
Josef Fiala
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1748
Lochovice

Pochodzenie

czeskie

Data i miejsce śmierci

31 lipca 1816
Donaueschingen

Instrumenty

viola da gamba, wiolonczela, obój

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycyzmu

Zawód

gambista, wiolonczelista, oboista, kompozytor

Josef Fiala, także Joseph (ur. 3 lutego 1748 w Lochovicach, zm. 31 lipca 1816 w Donaueschingen[1][2][3]) – czeski gambista, wiolonczelista, oboista i kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się gry na oboju u Jana Šťastnego i na wiolonczeli u Františka Josefa Wernera[1]. W latach 1774–1777 był oboistą w kapeli księcia Ernsta Kraft von Oettingen-Wallerstein[1][2][3]. W 1777 roku został członkiem kapeli nadwornej elektora bawarskiego Maksymiliana III[1][4][3]. Od 1778 do 1785 roku przebywał w Salzburgu, gdzie dzięki protekcji Leopolda Mozarta otrzymał posadę w kapeli arcybiskupiej[1][4]. W 1785 roku udał się w podróż do Wiednia, skąd następnie wyjechał do Petersburga, gdzie do 1790 roku działał na dworze cesarzowej Katarzyny II[1][4]. Po powrocie do Niemiec występował we Wrocławiu, Berlinie i Pradze[1][4]. W 1792 roku osiadł w Donaueschingen, gdzie był członkiem zespołu dworskiego księcia Benedikta zu Fürstenberga[1][2][3][4].

Za życia cieszył się sławą wirtuoza-gambisty i oboisty[4]. Skomponował m.in. 19 symfonii, 21 koncertów, 30 partit, 24 kwartety, 10 triów, 18 duetów, 2 sonaty klawesynowe, ponadto szereg utworów kameralnych[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1100. ISBN 0-02-865527-3.
  2. a b c d Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 193. ISBN 978-0-8108-7183-0.
  3. a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 266. ISBN 0-674-37299-9.
  4. a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 98. ISBN 83-224-0344-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]