Przejdź do zawartości

Julian Ptaszyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julian Ptaszyński
rotmistrz rotmistrz
Pełne imię i nazwisko

Julian Faustyn Ptaszyński

Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1897
Radom

Data i miejsce śmierci

11 lipca 1931
Płock

Przebieg służby
Lata służby

1915–1931

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Centrum Wyszkolenia Kawalerii

Stanowiska

wykładowca taktyki

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)

Julian Faustyn Ptaszyński (ur. 15 lutego 1897 w Radomiu, zm. 11 lipca 1931 w Płocku) – rotmistrz dyplomowany Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 15 lutego 1897 w Radomiu, ówczesnej stolicy guberni radomskiej[1].

Od 1 października 1915 do 17 listopada 1916 służył nieprzerwanie w polu, w III plutonie 1. szwadronu i w III plutonie 3. szwadronu 1 pułku ułanów Legionów Polskich[2]. Uczestniczył w kampanii wołyńskiej pułku[2]. Wiosną 1917 został odnotowany w Komisariacie Werbunkowym w Rawie i przedstawiony do odznaczenia austriackim Krzyżem Wojskowym Karola[2].

Po I wojnie światowej w Wojsku Polskim[2]. Służył w 1 pułku strzelców konnych w Garwolinie[3][4][5][6][7]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 470. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)[4][8][9]. 19 marca 1928 prezydent RP nadał mu stopień rotmistrza z dniem 1 stycznia 1928 i 59. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[10][11][12]. Z dniem 2 listopada 1928, po „złożeniu egzaminów wstępnych z dobrym postępem i odbyciu przepisanego stażu liniowego”, został przeniesiony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie na kurs 1928–1930 z równoczesnym przeniesieniem do kadry oficerów kawalerii[13][14]. Z dniem 1 listopada 1930, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Kawalerii na stanowisko wykładowcy taktyki[15][16][17][18]. Zmarł 11 lipca 1931 w Płocku[19][18].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-07-19].
  2. a b c d Ptaszyński Julian. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2024-07-19].
  3. Spis oficerów 1921 ↓, s. 269.
  4. a b Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 174.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 655.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 583.
  7. a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 317.
  8. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 686.
  9. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 608.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 19 marca 1928, s. 54.
  11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 353.
  12. Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 85.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 15 sierpnia 1928, s. 366.
  14. a b Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 64.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930, s. 286.
  16. Stawecki 1994 ↓, s. 91.
  17. Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 20.
  18. a b Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 192, s. 5, 1931-07-16. Warszawa. 
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931, s. 350.
  20. M.P. z 1931 r. nr 179, poz. 260.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 368.
  22. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-07-19].
  23. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-07-19].
  24. Monitor Polski nr 260, poz. 636. 1928-11-10. [dostęp 2024-07-19].
  25. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928, s. 414.
  26. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-07-19].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]