Przejdź do zawartości

Józef Mamica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Mamica
Ilustracja
Zdjęcie portretowe księdza kapelana Józefa Mamicy
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1878
Pruchna

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 1940
Mauthausen-Gusen

Wyznanie

Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP

Ordynacja

15 listopada 1903

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP)
Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Mamica (ur. 13 sierpnia 1878 w Pruchnej, zm. 3 sierpnia 1940 w Mauthausen-Gusen) – polski duchowny luterański, senior wyznania ewangelicko-augsburskiego Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Józef Mamica urodził się 13 sierpnia 1878 roku w Pruchnej na Śląsku Cieszyńskim, w rodzinie Pawła, rolnika, i Marii z Wawreczków (Wowrzeczków)[1].

Uczęszczał do gimnazjum w Cieszynie. 4 października 1899 roku rozpoczął studia teologiczne w Wiedniu, a następnie kontynuował je i ukończył w 1902 roku w Bazylei. 15 listopada 1903 roku został ordynowany na duchownego ewangelickiego[2].

Został duszpasterzem w Błędowicach, które wskutek patriotycznej postawy musiał opuścić po zajęciu przez wojska czeskie. Był zastępcą przewodniczącego Głównego Komitetu Plebiscytowego w Cieszynie i delegatem Rady Narodowej Księstwa Cieszyńskiego na konferencję pokojową w Paryżu w 1919 roku. Brał udział w II i III powstaniu śląskim.

W 1920 roku został kapelanem wojskowym jako proboszcz ewangelicki Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VII z siedzibą w Poznaniu, obejmującego województwa poznańskie i pomorskie. Prowadził również duszpasterstwo wśród cywilnych ewangelików-Polaków.

W latach 1920–1923 był jednocześnie administratorem nowo założonej parafii ewangelicko-augsburskiej w Poznaniu i przyczynił się do powstania kolejnych polskich parafii w Toruniu (1921), gdzie był administratorem do 1925 roku i w Bydgoszczy (1922), ponadto odprawiał nabożeństwa w Grudziądzu (1923).

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu proboszcza ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 1. lokatą w duchowieństwie wojskowym wyznania ewangelicko-augsburskiego[3].

Grób ks. Józefa Mamicy na cmentarzu ewangelickim w Cieszynie

W latach 1929–1930 sprawował funkcję kapelana naczelnego WP. Wraz z naczelnym kapelanem WP, ks. Ryszardem Paszko w 1925 roku opublikował Śpiewnik i modlitewnik dla ewangelików w Wojsku Polskim. W latach 1923–1929 prowadził dom sierot w Marszałkach. Jego następcą w Poznaniu został ks. Karol Świtalski.

28 czerwca 1935 roku awansował na seniora ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 roku i 1. lokatą w duchowieństwie wojskowym wyznania ewangelicko-augsburskiego[4].

 Osobny artykuł: Tytulatura duchowieństwa wojskowego II RP.

Z dniem 31 października 1935 roku został przeniesiony w stan spoczynku[5]. Osiadł w Mnichu.

W kwietniu 1940 roku został osadzony w hitlerowskim obozie koncentracyjnym Dachau, a następnie w Mauthausen-Gusen, gdzie zmarł z głodu i ogólnego wycieńczenia.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

17 listopada 2018 roku w Drogomyślu podczas uroczystego nabożeństwa odsłonięto tablicę upamiętniającą ks. Józefa Mamicę[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Rej 2000 ↓, s. 159.
  2. ↑ Rej 2000 ↓, s. 159-160.
  3. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 409.
  4. ↑ Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 9, s. 75, 28 czerwca 1935. 
  5. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 101.
  6. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 26.
  7. ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 101 „za zasługi na polu pracy duszpasterskiej w wojsku”.
  8. ↑ Odsłonięcie tablicy poświęconej ks. Józefowi Mamicy w Drogomyślu – Diecezja Cieszyńska [online], cieszynska.luteranie.pl [dostęp 2020-07-12].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
  • Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 412, 902.
  • W cieniu śmierci. Ewangelicy - ofiary prześladowań w czasie II wojny światowej, red. Tadeusz Wojak, Warszawa, Wydawnictwo Zwiastun, 1970.
  • Ludwik Brożek, Mamica Józef, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 19, Wrocław, Ossolineum, 1974.
  • Jerzy Domasłowski, Kościół Ewangelicko-Augsburski w Poznaniu i w Zachodniej Wielkopolsce w latach 1919–2005, Poznań: Parafia Ewangelicko-Augsburska w Poznaniu, 2005, ISBN 83-922889-0-4, OCLC 69480325.
  • Ks. płk. Józef Mamica (1878–1940), oprac. Paulina Hławiczka, „Wiara i Mundur”, ISSN 1898-598X, R. 1, 2008, nr 4.
  • Krzysztof Jan Rej: Ewangelicka służba duszpasterska w Wojsku Polskim 1919–1950. Warszawa: Wydawnictwo Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego, 2000.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Mamica&oldid=74911339”