Przejdź do zawartości

Jānis Jurkāns

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jānis Jurkāns
Ilustracja
Od lewej: Jānis Jurkāns, Władimir Putin i Dmitrij Rogozin (2002)
Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1946
Ryga

Minister spraw zagranicznych Łotwy
Okres

od 1990
do 1992

Następca

Georgs Andrejevs

Jānis Jurkāns (ur. 31 sierpnia 1946 w Rydze) – łotewski polityk, założyciel i były przewodniczący Partii Zgody Narodowej, poseł na Sejm, minister spraw zagranicznych (1990–1992).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie o korzeniach polsko-łotewskich[1]. W 1974 ukończył studia w Uniwersytecie Łotwy ze specjalnością w dziedzinie filologii angielskiej, po czym pracował na wydziale języków obcych tej uczelni (1974–1978). W latach 80. zatrudniony w zakładzie sztuki dekoracyjnej. W 1989 zaangażował się w działalność Łotewskiego Frontu Ludowego, odpowiadając w nim za sprawy zagraniczne.

W maju 1990 objął stanowisko ministra spraw zagranicznych Łotewskiej SRR. Pozostał na tej funkcji również po odzyskaniu przez Łotwę niepodległości, pełniąc ją do listopada 1992.

Po odejściu ze stanowiska zaangażował się w tworzenie centrolewicowej formacji – ugrupowania opowiadającego się za większą równomiernością w rozkładaniu kosztów reform gospodarczych oraz przeciwko dyskryminacji społeczności rosyjskojęzycznej. W latach 1994–2005 stał na czele Partii Zgody Narodowej. Zasiadał w Sejmie V, VI, VII i VIII kadencji (1993–2006). Był przewodniczącym frakcji Partii Zgody Narodowej (1994–1996, 1997–1998) oraz frakcji O Prawa Człowieka w Zjednoczonej Łotwie (1998–2003). Wycofał się następnie z bieżącej działalności politycznej, stając na czele zarządu „Baltijas asociācija – transports un loģistika”.

W wyborach w 2011 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Partii Reform Šlesersa LPP/LC[2]. Był doradcą Alfrēdsa Rubiksa, łotewskiego posła do Parlamentu Europejskiego[3]. W 2014 został przewodniczącym ryskiego oddziału Związku Polaków na Łotwie[3], legalność jego wyboru została zakwestionowana przez kierownictwo krajowe związku[4].

Żonaty, ma dwóch synów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krzysztof Szczepanik, Stanisław Tarasiewicz. Los Polaka o nazwisku Jurkans, czyli Zacharewicz. „Kurier Wileński”. Nr 65, 7 kwietnia 2008. [dostęp 2018-02-24]. 
  2. Serwis CVK – Wybory 2011. [dostęp 2018-02-24]. (łot.).
  3. a b Jānis Jurkāns: kłopot w tym, że Polacy są podzieleni. [w:] Program Bałtycki [on-line]. radiownet.pl, 18 maja 2014. [dostęp 2014-05-19].
  4. Związek Polaków na Łotwie: Jānis Jurkāns nas nie reprezentuje. [w:] Program Bałtycki [on-line]. radiownet.pl, 22 maja 2014. [dostęp 2014-05-24].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]