Język bislama
Ten artykuł od 2022-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
| Obszar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
6,2 tys. (język ojczysty), | ||||
| Pismo/alfabet | |||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
|
kreolski na bazie angielskiego | |||||
| Status oficjalny | |||||
| język urzędowy | Vanuatu | ||||
| Ethnologue | 1 narodowy↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| ISO 639-1 | bi | ||||
| ISO 639-2 | bis | ||||
| ISO 639-3 | bis | ||||
| IETF | bi | ||||
| Glottolog | bisl1239 | ||||
| Ethnologue | bis | ||||
| GOST 7.75–97 | бис 107 | ||||
| WALS | bsm | ||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Język bislama (od fr. bichelamar, bêche-de-mer)[1] – język kreolski powstały na bazie angielskiego[2]. Jest jednym z języków urzędowych na Vanuatu, gdzie stanowi środek komunikacji międzygrupowej (lingua franca)[1]. Posługuje się nim około 200 tys. osób.
Jest częściowo wzajemnie zrozumiały z językami tok pisin i neosalomońskim. Odróżnia się obecnością zapożyczeń z języka francuskiego[2].
W tym języku został napisany hymn Vanuatu.
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Tom McArthur (red.), The Oxford Companion to the English Language, Oxford: Oxford University Press, 1992, s. 131, ISBN 0-19-214183-X, OCLC 26441531 (ang.).
- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Bislama, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
