Język malajski makasarski
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 9 wyłącznie język drugi↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | mfp | ||
| IETF | mfp | ||
| Glottolog | maka1305 | ||
| Ethnologue | mfp | ||
| BPS | 0568 0 | ||
| Występowanie | |||
 Lokalizacja prowincji Celebes Południowy w Indonezji | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język malajski makasarski (bahasa Melayu Makassar), czasami także malajski południowocelebeski (ang. South Sulawesi Malay)[1] – język pochodzenia austronezyjskiego używany w prowincji Celebes Południowy w Indonezji, zwłaszcza w mieście Makassar. Służy jako środek komunikacji nieformalnej[2][3]. Stał się również dominującym językiem wehikularnym na terenie prowincji[4][5]. Jest wykorzystywany w kontaktach między Makasarczykami, Bugisami i innymi grupami etnicznymi[6]. Całkowita liczba użytkowników jest nieznana[1].
Jedna z dwóch głównych odmian malajskiego na wyspie Celebes, obok malajskiego miasta Manado[5]. Malajski makasarski został sklasyfikowany jako język mieszany – zawiera słownictwo i morfologię derywacyjną pochodzenia malajskiego oraz właściwości fleksyjne pochodzenia makasarskiego, składnia ma zaś mieszane podłoże malajsko-makasarskie[2]. Bywa też opisywany jako dialekt malajskiego[7][8]. Wraz z zanikiem rodzimego języka makasarskiego zyskuje na znaczeniu jako język ojczysty[9]. Współistnieje ze standardowym językiem indonezyjskim[2].
Pod pewnymi względami przypomina tzw. malajski bazarowy (Bazaar Malay)[9], lecz nie jest bliżej spokrewniony ze wschodnimi odmianami handlowymi (jak np. malajski miasta Manado czy malajski wyspy Ternate)[1]. Podobnie jak inne odmiany wschodnioindonezyjskie zawiera stosunkowo duży zasób słownictwa portugalskiego[10]. Z języków Celebesu zapożyczył wykładniki dyskursu i afiksy wyrażające modalność, czas, aspekt i wykonawcę czynności[3][10]. Wykazuje cechy aglutynacyjne, które zbliżają go do języka makasarskiego. Na tle odmian malajskiego wyróżnia się też cechami fonologii, które mają podłoże lokalne[10].
W nowszych wydaniach publikacji Ethnologue (23, 24) został określony jako „indonezyjski makasarski” (Makassar Indonesian)[11][12]. Wcześniej używano nazwy „malajski makasarski” (Makassar Malay)[13]. Określenie „malajski makasarski” bywa odnoszone nie tylko do współczesnego języka miasta, ale także do historycznych odmian malajskiego (takich jak język miejscowej społeczności malajskiej i starsza lingua franca używana w kontaktach z Makasarczykami). Nie jest jednak jasne, czy istnieje wyraźna granica między tymi odmianami historycznymi a dzisiejszym językiem mieszanym[14]. Dane nt. wcześniejszych odmian malajskiego w regionie są silnie ograniczone[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d David Mead: Makassar Indonesian. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-01-08]. (ang.).
- ↑ a b c Adelaar i in. 1996 ↓, s. 682.
- ↑ a b Collins 1994b ↓, s. 645.
- ↑ Collins 2022 ↓, 6. Malay in Other Settings. Cytat: [...] moreover, it remains the dominant vehicular language of the province.
- ↑ a b Collins 1994b ↓, s. 644.
- ↑ Subhan Zein: Language Policy in Superdiverse Indonesia. Abingdon–New York: Routledge, 2020, s. 35, seria: Routledge Studies in Sociolinguistics. DOI: 10.4324/9780429019739. ISBN 978-0-429-01973-9. ISBN 978-0-367-02954-8. LCCN 2019031403. OCLC 1139891689. (ang.).
- ↑ Collins 1994a ↓.
- ↑ Collins 1994b ↓.
- ↑ a b Makassarese Malay. Jakarta Field Station of the Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology, 2003-06-03. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-04)]. (ang.).
- ↑ a b c Collins 1994a ↓, s. 655.
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Indonesian, Makassar, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 24, Dallas: SIL International, 2021 [dostęp 2021-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-12] (ang.).
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Indonesian, Makassar, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 23, Dallas: SIL International, 2020 [dostęp 2020-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-24] (ang.).
- ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Malay, Makassar, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-08-14] (ang.).
- ↑ Anthony Jukes: A Grammar of Makasar: A Language of South Sulawesi, Indonesia. Boston: Brill, 2019, s. 31, seria: Grammars and Sketches of the World’s Languages, Mainland and Insular South East Asia 10. DOI: 10.1163/9789004412668. ISBN 978-90-04-41266-8. OCLC 1130902791. [dostęp 2021-08-12]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- K. Alexander Adelaar, David J. Prentice, Cornells D. Grijns, Hein Steinhauer, Aone van Engelenhoven: Malay: its history, role and spread. W: Stephen A. Wurm, Peter Mühlhäusler, Darrell T. Tryon (red.): Atlas of Languages of Intercultural Communication in the Pacific, Asia, and the Americas: Vol I: Maps. Vol II: Texts. Berlin–New York: Walter de Gruyter, 1996, s. 673–693, seria: Trends in Linguistics. Documentation 13. DOI: 10.1515/9783110819724.2.673. ISBN 978-3-11-081972-4. OCLC 1013949454. (ang.).
- James T. Collins: Dialek Melayu Makasar. W: Ensiklopedia sejarah dan kebudayaan Melayu. T. 1: A–E. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, Kementerian Pendidikan, Malaysia, 1994, s. 654–655. ISBN 983-62-4246-5. OCLC 34186039. (malajski).
- James T. Collins: Dialek Melayu di Sulawesi. W: Ensiklopedia sejarah dan kebudayaan Melayu. T. 1: A–E. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, Kementerian Pendidikan, Malaysia, 1994, s. 644–645. ISBN 983-62-4246-5. OCLC 34186039. (malajski).
- James T. Collins: The Geographic and Demographic Expansion of Malay. W: Salikoko S. Mufwene, Anna María Escobar (red.): The Cambridge Handbook of Language Contact. T. 1: Population Movement and Language Change. Cz. 3: Language Spread. Cambridge: Cambridge University Press, 2022, s. 327–357, seria: Cambridge Handbooks in Language and Linguistics. DOI: 10.1017/9781316796146.016. ISBN 978-1-009-09864-9. OCLC 1330434857. (ang.).