Języki pamirskie

Języki pamirskie – gałąź języków południowo-wschodnioirańskich z ubogim piśmiennictwem, używanych na terenie północno-wschodniego Afganistanu i przyległych terytoriów Tadżykistanu, Pakistanu i Chin. Posługują się nimi Ismailici zamieszkujący Pamir i Badachszan. Nazwy języków utworzone są od nazw osiedli lub dolin, najczęściej nie w ich brzmieniu oryginalnym, ale w wersji tadżyckiej (tadżycki pełni rolę lingua franca na tym terenie, jest używany w szkołach i administracji).

Podział

• Języki szugni-jazgulami
  • Język sarikoli
  • Język szugnański
  • Język jazgulamski
• Języki yidgha-mundżi
  • Język mundżański
  • Język yidgański
• Język iszkaszmi (sangliczi-iszkaszmi)
• Język wachański

Według niektórych językoznawców dialekty języka szugnańskiego takie jak np. chufi czy bartangi stanowią odrębne języki, dlatego używana jest też nazwa grupy języków szugnańsko-roszańskich, obejmująca:

• Język szugnański
• Język roszański
• Język chufi
• Język bartangi
• Język oroszori

Bibliografia

• LeszekL. Bednarczuk LeszekL. (red.), Języki indoeuropejskie, t. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, ISBN 83-01-03352-5, OCLC 17446920 .