Przejdź do zawartości

Kajetan Kostecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kajetan Kostecki
Kajetan Józef
Ilustracja
Kajetan Józef Kostecki
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1801
Kalisz

Data i miejsce śmierci

23 września 1873
Kalisz

Ojciec

Józef Kostecki (~1747–1823)

Matka

Franciszka Kwaśniewska (?–1805)

Żona

Eleonora z domu Dzierzgowska (~1811–1885)

Dzieci

Franciszek Wawrzyniec (1836–1910), Aleksandra Wincenta (1839 – po 1918) oraz Józef (~1844–1853)

Rodzeństwo

Piotr Hipolit (1794–1859), Marianna Angela (?–1800), Józefa (1796–?), Teofila Tekla (~1800–?), Alojzy Gonzaga (~1803–1868) i Pelagia (?–1806)

Odznaczenia
Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie)

Kajetan Józef Kostecki (ur. 20 marca 1801 w Kaliszu[1], zm. 23 września 1873 tamże) – polski lekarz związany przez większość życia z Kaliszem.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kajetan Kostecki ukończył Szkołę Wojewódzką Kaliską[2][3]. W dniu 20 września 1826 roku został przyjęty na Wydział Lekarski Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie zaczął studia farmaceutyczne[4]. Kontynuował studia lekarskie na Uniwersytecie Dorpackim, gdzie działał w studenckim Konwencie „Polonia” (w 1832 roku). Studia medyczne kontynuował w Wilnie, gdzie 30 czerwca 1833 roku uzyskał dyplom lekarza 2 klasy. W czasie studiów korzystał ze stypendium rządowego i po skończeniu nauk został przydzielony jako młodszy lekarz do rezerwowego batalionu Aleksopolskiego Pułku Strzelców stacjonującego na Kaukazie. Przez kilka lat mieszkał w Temir Han-Surze w Dagestanie[5].

Po odbyciu służby wojskowej powrócił do kraju. W 1836 roku pracował jako akuszer w Warszawie. W latach 1837–1839 prowadził praktykę lekarską w Tomaszowie Mazowieckim. Mieszkał wtedy w budynku pod nr 64, mieszczącym się przy obecnej ul. Mościckiego. Mimo że był już żonaty, rodziny do Tomaszowa Mazowieckiego nie sprowadził[6]. W dniu 3 czerwca 1839 roku został mianowany lekarzem miejskim w Pilicy. Pracował na tym stanowisku przez ponad dziesięć kolejnych lat. W tym czasie Rada Lekarska Królestwa Polskiego poleciła mu, aby złożył egzamin z medycyny sądowej w związku z nieprawidłowo wykonaną sekcją zwłok. W 1841 roku zdał wymagany egzamin. W 1846 roku zastępował lekarza powiatowego w Olkuszu.

W 1848 roku otrzymał nagrodę za sprawnie przeprowadzone szczepienia ochronne przeciw ospie. W 1849 roku został oddelegowany do Wolbromia w celu zwalczenia cholery. W dniu 13 lutego 1851 roku, na własną prośbę, został zwolniony ze stanowiska lekarza miejskiego w Pilicy[7]. W tymże roku w Kurierze Warszawskim opublikowano podziękowanie za jego pracę w Pilicy, a następnie jego ogłoszenie, że przenosi się na stałe do Kalisza[8][9]. W Kaliszu pracował początkowo na stanowisku nadzorcy w zakładzie farbiarni i materiałów aptekarskich, a następnie przyjął posadę estymatora komory celnej w Szczypiornie. Ponownie w Kaliszu, w dniu 15 stycznia 1858 roku został mianowany lekarzem Szpitala Świętej Trójcy, gdzie pracował do dnia 22 kwietnia 1859 roku. Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych i Duchownych w dniu 1 czerwca 1859 roku mianowała go lekarzem powiatu kaliskiego. Był też członkiem Rady Miejskiej w Kaliszu.

Trapiły go choroby: w 1847 roku chorował na „gorączkę żółciowo-reumatyczną”, w następnym roku ciężko chorował na gościec, a w 1849 roku na „gorączkę żółciowo-gastryczną, którą lekarz powiatowy określił jako poważną. W Wolbromiu ponownie zapadł na „gorączkę żółciową”.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Kajetan Józef był synem Józefa Kosteckiego i Wiktorii z domu Kwaśniewskiej[11]. Jego rodzeństwo stanowili: Piotr Hipolit (1794–1853), Marianna Angela (?–1800), Józefa (1796–?), Teofila Tekla (~1800–?), Alojzy Gonzaga (~1803–1868) i Pelagia (?–1806)[11].

W dniu 28 lipca 1835 roku Chorzęcinie poślubił Eleonorę Dzierzgowską herbu Jastrzębiec, córkę Wawrzyńca i Wiktorii z Rycharskich[11].

Kajetan Józef z żoną Eleonorą mieli co najmniej troje dzieci. Były to: Franciszek Wawrzyniec (1836–1910), Aleksandra Wincenta (1839– po 1918) oraz Józef (~1844–1853)[11].

Zmarł w Kaliszu w dniu 23 września, a jego pogrzeb odbył się w dniu 25 września 1873 roku[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Archiwum Państwowe w Kielcach, Urząd Lekarski Guberni Radomskiej, Akta osobowe Kajetana Kosteckiego, lekarza m. Pilicy i innych, sygn. 53 – tu odpis metryki chrztu Kajetana Józefa.
  2. Karol Estreicher, Bibliografia Polska, t. 2, Kraków 1874, s. 447.
  3. Stanisław Konopka, Polska Bibliografia Lekarska XIX wieku, t. 4, Warszawa 1977, s. 554.
  4. Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808–1831. Słownik biograficzny, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1977, s. 293. – tu mylna informacja, że był medykiem w oddziale Traugutta i został zesłany na Sybir, także błędnie podano roczną datę jego urodzenia.
  5. Józef Bieliński, Stan nauk lekarskich za czasów Akademii Medyko-Chirurgicznej Wileńskiej bibliograficznie przedstawiony, Warszawa 1888, s. 662.
  6. J. Góral, R. Kotewicz, Dwa wieki Tomaszowa Mazowieckiego, Tomaszów Mazowiecki 1992, s. 372. – tu w spisie mieszkańców (osób głównych) z lat 1835–1840 widnieje Kajetan Kostecki, ur. 1802 Kalisz, katolik, stanu wolnego, doktor, przyjechał z Kalisza, szlachcic.
  7. Piotr Szarejko, Słownik lekarzy polskich XIX wieku, t. 1, Warszawa: Towarzystwo Lekarskie Warszawskie, 1991, s. 290, 291, OCLC 316573374.
  8. Podziękowanie dla Kajetana Kosteckiego, „Kurier Warszawski” (81), 1851, s. 420.
  9. Ogłoszenie Kajetana Kosteckiego, „Kurier Warszawski” (122), 1851, s. 636.
  10. Archiwum Państwowe w Łodzi, Kancelaria Gubernatora Kaliskiego, sygn. 41, Urzędnicy Zarządu Powiatowego Kaliskiego w 1867 roku, k. 128 – tu w poszycie zachował się życiorys napisany przez Kajetana Józefa Kosteckiego.
  11. a b c d M.J. Minakowski: Profil Kajetana Józefa Kosteckiego. Genealogia potomków Sejmu Wielkiego. [dostęp 2024-01-01].
  12. Archiwum Państwowe w Poznaniu, USC parafii rzymskokatolickiej p.w. N. M. Panny (św. Józefa) w Kaliszu, księga zmarłych, akt nr 105/1873.