Kamienica przy ul. Braci Gierymskich 8 w Kłodzku
50°26′15″N 16°39′26″E/50,437500 16,657222 nr rej. A/4362/1013 z 9.01.1964
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Braci Gierymskich 8 |
| Styl architektoniczny | |
| Kondygnacje |
2 |
| Ukończenie budowy |
XVII w. |
| Ważniejsze przebudowy |
XIX w. |
Położenie na mapie Kłodzka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
| 50°26′15″N 16°39′26″E/50,437500 16,657222
| |
Kamienica przy ul. Braci Gierymskich 8 w Kłodzku – pochodząca z XVII wieku renesansowa kamienica, położona w obrębie starówki.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Budynek pochodzi z XVII wieku, w XIX wieku przebudowano fasadę, między innymi poprzez wybicie otworu na okno wystawowe[1]. Dom nosił dawniej miano „Pod Kozłem”, od nazwy gmerku umieszczonego na fasadzie; około 1900 roku objął go mistrz stolarski i kozła zastąpił strugiem[1]. Obecnie gmerk ten nie istnieje, zachowało się jedynie jego owalne obramowanie. W latach 1971-1973 przeprowadzono gruntowny remont kamienicy[2]
Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 9 stycznia 1964 roku kamienica została wpisana do rejestru zabytków[3].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Dom posiada dwie kondygnacje w bloku i dwie w szczycie[1]. Elewacja bloku jest trójosiowa. Przebudowa w XIX wieku stosunkowo mało popsuła fasadę (poza parterem)[1]. Portal jest ciosowy, pełnołukowy, o gęsto modelowanych impostach. Węgary i archiwolta ozdobione są płaskorzeźbionymi rozetami na przemian z nikłymi półdiamentami[1]. Okna piętra i szczytu mają lekkie wczesnorenesansowe obramienia (fascie) i lekkie uproszczone gzymsy. Bardzo bujna jest sylweta szczytu, podzielonego gzymsami na trzy zasadnicze kondygnacje[1]. Smukłe pilastrowanie dobrze się cieniuje. Dwie pary wolut o drobnych zwojach, fantazyjny szczycik złożony z wolut i dwie pary piramidek tworzą okrój szczytu[1].
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
Domy przy ul. Braci Gierymskich 6 i 8 są połączone wspólną klatką schodową i noszą nieoficjalną nazwę "Jaś i Małgosia"[4].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Tadeusz Broniewski: Śląsk w zabytkach sztuki. Kłodzko. Wyd. II. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 146 i 147.
- ↑ Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 15. Wyd. I. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1994, s. 226. ISBN 83-85773-06-1.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2013-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Zabytkowe kamienice. Urząd Miasta w Kłodzku. [dostęp 2023-09-27].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Broniewski, "Śląsk w zabytkach sztuki. Kłodzko", wydanie II, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1970.
- Marek Staffa (redakcja), "Słownik geografii turystycznej Sudetów", tom 15, Wrocław, I-BiS, 1994, ISBN 83-85773-06-1.