Kamienica przy ulicy Gołębiej 18 w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica przy ulicy Gołębiej 18
Symbol zabytku nr rej. A-401 z dnia 19.06.1967
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Gołębia 18

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Gołębiej 18”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Gołębiej 18”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Gołębiej 18”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Gołębiej 18”
Ziemia50°03′38,79″N 19°56′02,86″E/50,060775 19,934128

Kamienica przy ulicy Gołębiej 18 – zabytkowa kamienica, zlokalizowana przy ulicy Gołębiej na krakowskim Starym Mieście.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W średniowieczu i czasach nowożytnych na miejscu obecnej kamienicy znajdowały się dwa domy mieszczańskie. Zostały one wzniesione w XV wieku. W XVI wieku były przebudowywane. W XVIII wieku zostały scalone w jedną budynek. Na początku XIX wieku kamienica została zakupiona przez F. Boguckiego. W latach 1821–1822 została nadbudowana i przebudowana na zajazd. Kamienica spłonęła podczas wielkiego pożaru Krakowa w 1850. Odbudowana została w tym samym roku jako jednopiętrowa. W II połowie XIX wieku wzniesiono oficynę tylną. W 1870 przebudowano wnętrza, tworząc nową klatkę schodową. W 1908 budynek przeszedł przebudowę, podczas której otrzymał obecną neorenesansową fasadę. W latach 1979–1986 kamienica została odnowiona. Od 1987 tworzy razem z dwoma poprzednimi kamienicami przy ulicy Gołębiej: nr 14 i nr 16 zespół Kolegium Opolskiego[1].

19 czerwca 1967 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[2]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[3].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kamienica ma dwie kondygnacje. Jest dwutraktowa, z sienią przejazdową. Fasada, o sześciu osiach, posiada neorenesansowy wystrój. W trzeciej osi parteru znajduje się barokowy portal wejściowy ozdobiony rustyką. Pomiędzy parterem a pierwszym piętrem zaprojektowano fryz, oddzielony od elewacji obu kondygnacji gzymsami, w którego centralnej części umieszczono wizerunek Matki Boskiej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ryszard Burek (red. nacz.): Encyklopedia Krakowa. Kraków: PWN, 2000, s. 128.
  2. Rejestr zabytków nieruchomych miasta Krakowa
  3. Gminna ewidencja zabytków Krakowa