Przejdź do zawartości

Kamiennik (województwo opolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamiennik
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Andrzeja, po prawej stronie Gminny Zespół Szkół
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

nyski

Gmina

Kamiennik

Wysokość

282-290 m n.p.m.

Liczba ludności (2011)

643[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

48-388[3]

Tablice rejestracyjne

ONY

SIMC

0495898

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamiennik”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamiennik”
Położenie na mapie powiatu nyskiego
Mapa konturowa powiatu nyskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamiennik”
Położenie na mapie gminy Kamiennik
Mapa konturowa gminy Kamiennik, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamiennik”
Ziemia50°34′13″N 17°08′55″E/50,570278 17,148611[1]
Strona internetowa

Kamiennik (niem. Kamnig[4]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Kamiennik[5].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kamiennik. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego. Do roku 1975 Kamiennik przynależał do powiatu grodkowskiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Kamiennik.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Kamiennik leży w dolinie rzeki Krynki, na skraju Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich. W kierunku północnym leży Równina Grodkowska, na południe Obniżenie Otmuchowskie, za którym leżą już Sudety. Dzięki takiej lokalizacji miejscowość i okolice są atrakcyjne pod względem turystyki pieszej i rowerowej.

Pierwsze wzmianki o wsi były zapisane w źródłach jako Camik (Kamik) (1291 rok) i Kemenik (1369 rok)[6]. Nazwa wsi pochodzi od słowa kamyk i tak brzmiała od początku. W okresie hitlerowskiego reżimu w latach 1936-1945 miejscowość nosiła nazwę Steinhaus[4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kamiennik to stara wieś rycerska, gdzie zachowano układ owalnicy. Założona została w XIII wieku.

Kamiennik do czasu sekularyzacji dóbr kościelnych w XVIII w. był własnością biskupa wrocławskiego. W roku 1869 na terenie parafii zamieszkiwało 1068 katolików i 15 ewangelików. Ludność zajmowała się od wieków rolnictwem. Przede wszystkim prowadzono hodowlę bydła i owiec ze względu na podgórską okolicę. Uprawiano we wsi także podstawowe rzemiosła, tkano wełnę i len.

W XIX wieku uruchomiono we wsi dużą wytwórnię witriolu. Dzięki lokalnym zasobom surowców produkowała ona ponad 3500 cetnarów siarczanu żelaza rocznie.

Kryzysowy okres międzywojenny jak i okres PRL-u charakteryzował się ugruntowaniem rolniczo-hodowlanych funkcji miejscowości. W latach 1950–89 działała tu rolnicza spółdzielnia produkcyjna.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[7]:

  • kościół par. pw. św. Andrzeja, barokowy z 1794 r., 1900 r.

inne zabytki:

  • zagrody z połowy XIX w., stare murowane z domami mieszkalnymi
  • kamienice typu miejskiego o cechach prowincjonalnego baroku i klasycyzmu.
  • pałac w Kamienniku

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości znajduje się szkoła, ośrodek zdrowia, apteka, trzy biblioteki, poczta. Gmina Kamiennik liczy 88,8 km², z czego 14,67 km² stanowią lasy, reszta to głównie pola uprawne. W gminie działa gminny ośrodek kultury, ochotnicza straż pożarna i orkiestra dęta.

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny czerwony NowinaBożnowice - Biskupi Las - Wilemowice leśniczówka – Kamiennik[8]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 49335
  2. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 416 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b M. Choroś, Ł. Jarczak, S. Sochacka, Słownik nazw miejscowych Górnego Śląska, Opole-Kluczbork 1997, s. 49.
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Kamiennik. [dostęp 2010-09-12].
  7. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 64.
  8. Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 29.07.2015

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie. Przedgórze Paczkowskie. Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 21 A-M, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 2008, ss. 397-400.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]