Kania bramińska
|
||
| Haliastur indus[1] | ||
| (Boddaert, 1783) | ||
 |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Infragromada | neognatyczne | |
| Rząd | szponiaste | |
| Rodzina | jastrzębiowate | |
| Podrodzina | jastrzębie | |
| Rodzaj | Haliastur | |
| Gatunek | kania bramińska | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 |
||
Kania bramińska (Haliastur indus) — gatunek średniej wielkości ptaka szponiastego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Zasiedla południowo-wschodnią Azję i częściowo Australię
- Zasięg występowania
W czterech podgatunkach zasiedla Azję i Australię. Występuje w Pakistanie, Indiach, Bangladeszu, w Kambodży i Wietnamie, na Filipinach oraz w Malezji, Singapurze, Papui Nowej Gwinei (z wyjątkiem centralnej jej części) oraz w Australii północnej, wschodniej i zachodniej z wyjątkiem interioru[3].
- Habitat
Namorzyny, tereny podmokłe, bagna oraz wybrzeża.
- Morfologia
Długość ciała waha się między 45 a 51 cm, rozpiętość skrzydeł od 109 do 124 cm. Masa ciała wynosi 320-670 g. Głowa, kark oraz pierś białe z ciemnymi stosinami. Dziób szaroniebieski, jasny. Grzbiet, skrzydła, kuper i brzuch rudobrązowe; brzuch może być upierzony podobnie do piersi. Lotki I rzędu ciemnoszare. Nogi i stopy żółte.
- Behawior
Odzywa się miauczącym kijeeew. Zazwyczaj milczy. Żywi się zróżnicowanym pokarmem zwierzęcym; zjada zarówno ssaki, gady i ptaki, jak i płazy, ryby, stawonogi oraz skorupiaki. Może zjadać padlinę, w tym zwierząt zabitych na drogach i polować na drób.
- Lęgi
W rejonach tropikalnych wyprowadzą lęgi w porze suchej, w subtropikalnych późną zimą i wiosną. Gniazdo mieści się na wysokim drzewie (2-30 m nad ziemią) w namorzynach lub na bagnach. Budulec stanowią patyki ułożone w platformę. Ma ona głębokość około 20 cm i wyściełana jest liśćmi i innymi miękkimi materiałami. W lęgu jedno lub dwa białe jaja w czerwonobrązowe plamki. Inkubacja trwa 23-35 dni, wysiaduje jedynie samica. Pisklęta są w pełni opierzone po 44-56 dniach od wyklucia. Mogą się rozmnażać w wieku dwóch lat.
- Kania bramińska a ludzie
Ten gatunek kani stanowi oficjalny symbol Dżakarty od 1995 roku[4].
Przypisy
- ↑ Haliastur indus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Haliastur indus. Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
- ↑ Brahminy Kite Haliastur indus. BirdLife International, 2013.
- ↑ Aid for Brahminy Kite. Jakarta Animal Aid Network. [dostęp 5 czerwca 2013].
Bibliografia[edytuj]
- Nicole Bouglouan: Brahminy Kite. Oiseaux-Birds, 2010.
