Karabin maszynowy HK21
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Produkcja |
1961 – ? |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
7,62 mm |
| Nabój | |
| Magazynek |
pudełkowy, 20 i 50 nabojów |
| Wymiary | |
| Długość |
1030 mm |
| Długość lufy |
450 mm |
| Długość linii celowniczej |
685 mm |
| Masa | |
| broni |
8,15 kg (niezaładowana z dwójnogiem) |
| lufy |
1,70 kg |
| wyposażenia dodatkowego |
masa pustych magazynków |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
800 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
800 strz/min |
| Zasięg skuteczny |
1100 m |
Karabin maszynowy HK21 (inne oznaczenie – G8) – niemiecki uniwersalny karabin maszynowy opracowany w wytwórni Heckler & Koch w Oberndorf am Neckar.
Karabin maszynowy HK21 przystosowany do naboju karabinowego 7,62 x 51 mm NATO został opracowany w zakładach Heckler & Koch dla oddziałów specjalnych niemieckiej policji.
Opis techniczny[edytuj | edytuj kod]
Karabin maszynowy HK21 działa na zasadzie odrzutu zamka półswobodnego.
Z karabinu można prowadzić ogień pojedynczy, 3-strzałowe serie i ciągły. Zasilany jest z magazynka pudełkowego o pojemności 20 lub 50 nabojów. Istnieje możliwość stosowania zasilania taśmowego.
Lufę można szybko wymienić. Karabin wyposażony jest w przyrządy celownicze o nastawie od 100 do 1100 m (co 100 m), umożliwiają one poprawkę na boczny wiatr. Istnieje możliwość mocowania dwójnogu do osłony lufy i celownika optycznego.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 74. ISBN 83-86028-01-7.
