54°01′57″N 15°03′12″E/54,032500 15,053333Karnice (powiat gryficki)
| ||||
| ||||
 Kościół św. Stanisława Kostki | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  zachodniopomorskie
| |||
| Powiat | gryficki | |||
| Gmina | Karnice | |||
| Liczba ludności (2004) | 771 | |||
| Strefa numeracyjna | 91 | |||
| Kod pocztowy | 72-343 | |||
| Tablice rejestracyjne | ZGY | |||
| SIMC | 0777390 | |||
Położenie na mapie gminy Karnice  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu gryfickiego  | ||||
| 54°01′57″N 15°03′12″E/54,032500 15,053333
| ||||
Karnice – wieś gminna w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, nad Liwką. Siedziba gminy Karnice.
Według danych pod koniec 2004 roku wieś miała 771 mieszkańców[1].
W latach 1946–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
W Karnicach mieści się zespół szkół publicznych.
W miejscowości ma siedzibę jednostka Ochotniczej straży pożarnej włączona do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego[2].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
We wsi znajdują się 2 zabytki[3]:
- park pałacowy z XIX wieku
- kościół parafialny pw. św. Stanisława Kostki z XV wieku, przebudowany w stylu barokowym w XVIII wieku. W kościele zachowało się barokowe wyposażenie[4]. Wieża z hełmem barokowym, w fundamentach wieży granitowy maszkaron i anioł z XIII w[5].
Historia kościoła w Karnicach związana jest z rodem von Carnitzów. Pierwsza wzmianka o kościele pochodzi z 1368 roku. Metryki kościelne prowadzone były od 1594 roku. Zawierają one dane m.in. o wysokości osiąganych dochodów z poszczególnych miejscowości. Ówczesne probostwo osiągało dochody w wysokości 100 talarów. Kościół jest masywną budowlą wzniesioną na podstawie koła. Zbudowany jest z kamienia narzutowego (polnego) i cegły. Wieża kościelna była drewniana. Ołtarz pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku. Z XVII wieku pochodzą organy, ambona, epitafium i herb. Obok kościoła ostatni członek rodziny Von Elbe wzniósł dom pogrzebowy. Rodziny Von Carnitzów i Flemingów ze Skrobotowa wykorzystały go jako miejsce pochówku swoich rodzin (w podziemnych częściach). W 1945 do probostwa należało 32 ha[potrzebny przypis].
Znajduje się tu także kaplica pogrzebowa z XIX wieku z portalem oraz pomnikowe drzewa na karnickim cmentarzu[4].
Transport[edytuj | edytuj kod]
Karnice znajduje się przy drodzy wojewódzkiej nr 110. Przez wieś przebiegły dwie linie kolejowe: rozebrana po II wojnie światowej normalnotorowa linia Wysoka Kamieńska – Trzebiatów (zob. Karnice (stacja kolejowa)), oraz od 2013 r. znów czynna w sesonie letnim wąskotorowa linia Gryfice – Pogorzelice (zob. Karnice Wąskotorowe).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ II. Aktualna sytuacja społeczno-gospodarcza na obszarze gminy Karnice. W: Plan rozwoju lokalnego gminy Karnice na lata 2005-2013. Urząd Gminy w Karnicach, 2005-05-06, s. 10.
- ↑ Wykaz OSP w KSRG w województwie zachodniopomorskim w lutym 2011 r.. Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej w Szczecinie, 2011-03-02. [dostęp 2011-08-14].
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie. 2020-09-30.
- ↑ a b Edyta Tomczyk, Polska na weekend, Bielsko-Biała, Pascal, 2008, ISBN 978-83-7552-316-4.
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 154, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
| |||||||||||||
| ||||||||||
