Przejdź do zawartości

Kathleen Kenyon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kathleen Kenyon
Kathleen Mary Kenyon
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1906[1]
Londyn[1]

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 1978[2]
Erbistock, Wrexham[2]

Zawód, zajęcie

archeolog

podpis
Odznaczenia
Dama Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego

Kathleen Mary Kenyon, dame, DBE (ur. w Londynie 5 stycznia 1906, zm. w Erbistock, Wrexham w Walii 24 sierpnia 1978) – brytyjska archeolog, odkrywczyni Jerycha jako najstarszego stale zamieszkanego miasta świata. Znawczyni starożytnych kultur Żyznego Półksiężyca, prowadziła prace wykopaliskowe m.in. w Jerozolimie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Córka Frederica G. Kenyona, dyrektora Muzeum Brytyjskiego i jego żony Amy[1]. Absolwentka Sommerville College na Uniwersytecie Oksfordzkim. Po ukończeniu studiów w 1929 uczestniczyła w afrykańskiej kampanii wykopaliskowej prowadzonej przez Gertrudę Caton-Thopmson w Wielkim Zimbabwe. W 1930 roku dołączyła do dużego zespołu archeologów kierowanego przez Mortimera i Tessę Wheeler w Verulamium[3]. Wspólnie z Mortimerem Wheelerem wypracowała nowe zasady prowadzenia wykopalisk, nazwane metodą Wheeler-Kenyon (ang. Wheeler-Kenyon method), a polegające na dzieleniu terenu badań na mniejsze sekcje.

W latach 1936–1939 prowadziła badania nad tzw. Jewry Wall w Leicester. Ze względu na wagę odkrycia, w kwietniu 1937 powierzono jej funkcję dyrektora instytutu archeologicznego Uniwersytetu Londyńskiego, którą pełniła do 1946. W tym okresie pracowała m.in. na wykopaliskach w Sabracie. Została wybrana honorowym dyrektorem British School of Archaeology w Jerozolimie (1951-1966).

Jej prace badawcze w Jerychu (Tell as-Sulṭān) umożliwiły wyznaczenie dolnej granicy zasięgu kultury natufijskiej pod koniec epoki lodowcowej (10000–9000 p.n.e.). Kenyon prowadziła również prace wykopaliskowe w jerozolimskim Mieście Dawida. W 1962 roku jako pierwsza kobieta w historii wybrana została przewodniczącą Oxford Archaeological Society (Oksfordzkiego Towarzystwa Archeologicznego)[3].

Emerytowana w 1973, została odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego[4].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Digging up Jericho (1957)
  • Excavations at Jericho (t. 1 1960, t. 2 1965)
  • Amorites and Canaanites (1966)
  • Royal Cities of the Old Testament (1970)
  • Digging up Jerusalem (1974)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Oxford 2004 ↓, s. 346.
  2. a b Oxford 2004 ↓, s. 348.
  3. a b Oxford 2004 ↓, s. 347.
  4. Hasło Kenyon, Dame Kathleen, w.: Encyclopædia Britannica 2007 Deluxe Edition.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Oxford Dictionary of National Biography. Praca zbiorowa. T. 31. Oxford: Oxford University Press, 2004. ISBN 0-19-861381-4. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]