Kepler-35

Kepler-35
	Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Łabędź
Rektascensja	19h 37m 59,2726s
Deklinacja	+46° 41′ 22,952″
Paralaksa (π)	0.5215 ± 0.0336″
Odległość	5365,4 ± 140,3 ly; 1645 ± 43 pc
Wielkość obserwowana	15,726m
	Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy	Gwiazda podwójna typu Algol
Typ widmowy	G
Masa	0,8877 +0,0051−0,0053 / 0,8094 +0,0042−0,0045 M☉
Promień	1,0284 +0,002−0,0019 / 0,7861 +0,002−0,0022 R☉
Metaliczność [Fe/H]	-0,34 ± 0,2
Inklinacja	90,4238 +0,0076−0,0073°
Przyspieszenie grawitacyjne	4,3623 ± 0,002 / 4,5556 ± 0,0016 cgs
Wiek	8-12 mld lat
Temperatura	5606 ± 150 / 5202 ± 100 K
	Charakterystyka orbitalna
Półoś wielka	0,17617 +0,00029−0,0003 AU
Okres orbitalny	20,733666 ± 0,000012 dni
Mimośród	0,1421 +0,0014−0,0015
Alternatywne oznaczenia
	2MASS: J19375927+4641231
	KIC 9837578, KOI-2937, BOKS 31949, Gaia DR2 2128155371757730816

Kepler-35 – układ binarny gwiazd położony w gwiazdozbiorze Łabędzia w odległości około 5400 lat świetlnych^[2]^[3]. Na układ składają się dwie gwiazdy ciągu głównego, które nazywają się Kepler-35 A i Kepler-35 B i które mają odpowiednio 89% i 81% masy Słońca, oraz krążą wokół wspólnego środka masy w ciągu 20,73 dni^[2]^[3]. Układ został odkryty w ramach misji Kepler wraz z innym układem podwójnym Kepler-34^[2]^[5].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Układ podwójny Kepler-35 składa się z dwóch gwiazd niewiele mniej masywnych od Słońca o typie widmowym G^[3]. Krążą one wokół wspólnego środka masy w ciągu 20,73 dni. Mimośród orbity wynosi 0,14, a półoś wielka 0,176 AU^[2]^[3]. System ten jest zmienną zaćmieniową typu Algol^[1].

Układ planetarny[edytuj | edytuj kod]

Układ planetarny gwiazdy podwójnej Kepler-35 składa się z jednej znanej nam planety – gazowego olbrzyma Kepler-35 (AB) b^[2]^[3]^[4]. Jest to planeta okołopodwójna^[2]^[3], gdyż krąży ona wokół obu składników gwiazdy podwójnej. Jej okres orbitalny wynosi 131,5 dni, a jej masa jest ~40-krotnie większa od masy Ziemi^[2]^[3]^[4].

Symulacje numeryczne formacji układu planetarnego Kepler-35 wykazały, że uformowanie się dodatkowych planet skalistych w ekosferze jest wysoce prawdopodobne, oraz że orbity tych planet mogłyby być stabilne. Układ Kepler-35 posiada względnie szeroką ekosferę, oraz wysoką zdolność do formowania planet w tej strefie, co sprawia, że może posiadać jedną planetę nadającą się do zamieszkania^[6].

Planeta została odkryta metodą tranzytową^[2]^[3]^[4].

Planeta	Masa [ M_J ]	Promień [ R_J ]	Okres [ d ]	Półoś wielka [ AU ]	Mimośród	Inklinacja [ ° ]	Rok odkrycia
b	0,127 ± 0,02	0,728 ^+0,012_−0,014	131,458 ^+0,077_−0,105	0,17617 ^+0,00029_−0,0003	0,1421 ^+0,0014_−0,0015	90,4238 ^+0,0076_−0,0073	2012

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Kepler-35 -- Eclipsing binary of Algol type [online], SIMBAD [dostęp 2020-07-16] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w William F.W.F. Welsh William F.W.F. i inni, The Transiting Circumbinary Planets Kepler-34 and Kepler-35, „Nature”, 7382, 481, 2012, s. 475–479, DOI: 10.1038/nature10768, PMID: 22237021, Bibcode: 2012Natur.481..475W, arXiv:1204.3955 [dostęp 2020-10-07] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r The Extrasolar Planet Encyclopaedia — Kepler-35 (AB) b [online], exoplanet.eu, 19 listopada 2018 [dostęp 2020-07-16] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Open Exoplanet Catalogue - Kepler-35 (AB) b [online], www.openexoplanetcatalogue.com [dostęp 2020-07-16] (ang.).
↑ NASA Discovers New Double-Star Planet Systems [online], National Aeronautics and Space Administration, 11 stycznia 2012 [dostęp 2020-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-07] (ang.).
↑ G.O.G.O. Barbosa G.O.G.O. i inni, Earth-size planet formation in the habitable zone of circumbinary stars, „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”, 1, 494, 2020, s. 1045–1057, DOI: 10.1093/mnras/staa757, Bibcode: 2020MNRAS.494.1045B, arXiv:2003.11682 [dostęp 2020-10-16] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Kepler-35b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)

Kepler-35 w bazie SIMBAD (ang.)

[chain-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Kepler-35 -- Eclipsing binary of Algol type [online], SIMBAD [dostęp 2020-07-16] (ang.).

[arxiv1-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w William F.W.F. Welsh William F.W.F. i inni, The Transiting Circumbinary Planets Kepler-34 and Kepler-35, „Nature”, 7382, 481, 2012, s. 475–479, DOI: 10.1038/nature10768, PMID: 22237021, Bibcode: 2012Natur.481..475W, arXiv:1204.3955 [dostęp 2020-10-07] (ang.).

[EPE-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r The Extrasolar Planet Encyclopaedia — Kepler-35 (AB) b [online], exoplanet.eu, 19 listopada 2018 [dostęp 2020-07-16] (ang.).

[OEC-4] Open Exoplanet Catalogue - Kepler-35 (AB) b [online], www.openexoplanetcatalogue.com [dostęp 2020-07-16] (ang.).

[NASA-5] NASA Discovers New Double-Star Planet Systems [online], National Aeronautics and Space Administration, 11 stycznia 2012 [dostęp 2020-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-07] (ang.).

[arxiv2-6] G.O.G.O. Barbosa G.O.G.O. i inni, Earth-size planet formation in the habitable zone of circumbinary stars, „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”, 1, 494, 2020, s. 1045–1057, DOI: 10.1093/mnras/staa757, Bibcode: 2020MNRAS.494.1045B, arXiv:2003.11682 [dostęp 2020-10-16] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]