Klaus-Jürgen Bathe
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Profesor nauk inżynierii mechanicznej | |
| Specjalność: mechanika komputerowa | |
| Alma Mater | |
Klaus-Jürgen Bathe (ur. 26 maja 1943 w Berlinie[1]) – niemiecki inżynier, profesor inżynierii mechanicznej na Massachusetts Institute of Technology specjalizujący się w mechanice komputerowej[2]. Jest uważany za pioniera metody elementów skończonych[3].
Edukacja[edytuj | edytuj kod]
Bathe ukończył szkołę średnią w Oldenburgu[1][4]. Później przeprowadził się do RPA[5], gdzie w 1967 ukończył studia na Uniwersytecie Kapsztadzkim na kierunku Inżynieria Cywilna i Mechaniczna[6][7]. Zanim dostał się na tę uczelnię pracował na farmie[8] w Namibii[9], w kopalni złota[10] oraz na budowie drogi[11]. W 1969 otrzymał stopień Master of Science na Uniwersytecie Calgary w inżynierii cywilnej[12]. W 1971 uzyskał doktorat na tym samym kierunku na University of California[13]. Jego praca doktorancka dotyczyła problemów wektorowych[14].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
W latach 1972-1974, w których pełnił funkcję badacza i konsultanta na uniwersytecie w Berkeley wynalazł programy zajmujące się elementami skończonymi SAP IV[15] (1983)[16] i NONSAP[15] (1974)[16]. W 1974 stworzył też pierwszą wersję programu ADINA[15]. Niedługo potem, w 1975[17], rozpoczął pracę na wydziale inżynierii mechanicznej na Massachusetts Institute of Technology[18][19]. W 1986 założył ADINA R&D, Inc.[20]
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
Uzyskał doktorat honorowy na kilkunastu uniwersytetach z całego świata. Są to m.in.[2]:
- Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza (2003)[21]
- Uniwersytet Żyliński (2003)[22]
- Technische Universität Darmstadt (2003)[23]
- Universidad Politécnica de Madrid (2005)[24]
- Universitatea din București (2006)
- Uniwersytet Buenos Aires (2010)[25]
Działalność edytorska[edytuj | edytuj kod]
Bathe pracuje jako współredaktor czasopisma Computers & Structures[26]. Jest też redaktorem serii książek Computational Fluid and Solid Mechanics wyd. Springer[27].
Książki napisane przez Bathego[edytuj | edytuj kod]
- Klaus-Jürgen Bathe, Edward L. Wilson: Numerical methods in finite element analysis. Englewood Cliffs: Prentice-Hall, 1976, seria: Prentice-Hall civil engineering and engineering mechanics series. ISBN 978-0-1362719-0-1. OCLC 1992202. (ang.).
- Klaus-Jürgen Bathe: Finite element procedures in engineering analysis. Englewood Cliffs: Prentice-Hall, 1982, seria: Prentice-Hall civil engineering and engineering mechanics series. ISBN 978-0-1331730-5-5. OCLC 7672324. (ang.).
- Klaus-Jürgen Bathe: Finite element procedures. Englewood Cliffs: Prentice-Hall, 1996. ISBN 978-0-1330145-8-7. OCLC 32049707. (ang.). (praca doktorska)
- Dominique Chapelle, Klaus-Jürgen Bathe: The Finite element analysis for shells – fundamentals. Berlin: Springer, 2003, seria: Computational fluid and solid mechanics. ISBN 978-3-5404133-9-4. OCLC 469447002. (ang.).
- Miloš Kojić, Klaus-Jürgen Bathe: Inelastic analysis of solids and structures. Berlin; Nowy Jork: Springer, 2005, seria: Computational fluid and solid mechanics. ISBN 978-3-5402279-3-9. OCLC 209860535. (ang.).
- Miguel Luiz Bucalém, Klaus-Jürgen Bathe: The mechanics of solids and structures: hierarchical modeling and the finite element solution. Berlin; Nowy Jork: Springer, 2011, seria: Computational fluid and solid mechanics. ISBN 978-3-5402633-1-9. OCLC 503649447. (ang.).
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W październiku 1970 wziął ślub z Zorką[28].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Anwar Bég 2003 ↓, s. 68.
- ↑ a b Klaus-Jürgen Bathe – Professor of Mechanical Engineering. meche.mit.edu. [dostęp 2013-10-31]. (ang.).
- ↑ Anwar Bég 2003 ↓, s. 68-73.
- ↑ Bathe 2007 ↓, s. 17.
- ↑ Bathe 2007 ↓, s. 23-24.
- ↑ Bathe 2007 ↓, s. 48-51.
- ↑ Anwar Bég 2003 ↓, s. 68-69.
- ↑ Bathe 2007 ↓, s. 30-33.
- ↑ Preface. web.mit.edu. s. 1. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
- ↑ Bathe 2007 ↓, s. 34-35.
- ↑ Bathe 2007 ↓, s. 36-47.
- ↑ Bathe 2007 ↓, s. 68.
- ↑ Bathe 2007 ↓, s. 81.
- ↑ Klaus-Jürgen Bathe: Finite element procedures. Englewood Cliffs: Prentice-Hall, 1996. ISBN 978-0-1330145-8-7. OCLC 32049707. (ang.).
- ↑ a b c Bathe 2007 ↓, s. 83.
- ↑ a b Bathe 2007 ↓, s. 96.
- ↑ Anwar Bég 2003 ↓, s. 69.
- ↑ Bathe 2007 ↓, s. 109.
- ↑ History & Founder. adina.com. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
- ↑ ADINA – Finite Element Analysis Software. adina.com. [dostęp 2013-10-31]. (ang.).
- ↑ Doktoraty honoris causa. prz.edu.pl. [dostęp 2017-05-13]. (pol.).
- ↑ Udelené čestné vedecké hodnosti doktora vied. uniza.sk. [dostęp 2017-05-13]. (słow.).
- ↑ TU Darmstadt Honours and Awards/Ehrungen und Auszeichnungen an der TU Darmstadt. tu-darmstadt.de. [dostęp 2017-05-13]. (ang. • niem.).
- ↑ Doctores Honoris Causa. upm.es. [dostęp 2017-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-11)]. (hiszp.).
- ↑ EXP-UBA: 31.088/2009. uba.ar, 2010. [dostęp 2017-05-13]. (hiszp.).
- ↑ Computers & Structures Editorial Board. elsevier.com. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
- ↑ Computational Fluid and Solid Mechanics. springer.com. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
- ↑ Bathe 2007 ↓, s. 74-75.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Osman Anwar Bég: Giants of Engineering Science. Market Harborough: Matador, 2003. ISBN 978-1-899293-52-0. OCLC 55598793. (ang.).
- Klaus-Jürgen Bathe: To enrich life. 2007. ISBN 978-0-9790049-2-6. OCLC 528639078. (ang.).