Klement Slavický

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klement Slavický
Data i miejsce urodzenia

22 września 1910
Tovačov

Pochodzenie

czeskie

Data i miejsce śmierci

4 września 1999
Praga

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Klement Slavický (ur. 22 września 1910 w Tovačovie, zm. 4 września 1999 w Pradze[1][2]) – czeski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Naukę pobierał od ojca, organisty w Tovačovie[1]. W 1927 roku podjął studia w Konserwatorium Praskim u Karela Boleslava Jiráka (kompozycja) i Pavla Dědečka (dyrygentura), później uczył się też kompozycji u Josefa Suka (1931–1933) i Václava Talicha (1934–1936)[1][2]. Od 1936 do 1951 roku był pracownikiem rozgłośni radiowej w Pradze[1]. Za swoją I Sinfoniettę otrzymał w 1940 roku nagrodę Czeskiej Akademii Nauki i Sztuki(inne języki)[2]. W okresie stalinizmu jego twórczość została potępiona jako „formalistyczna”. Za odmowę wstąpienia do KSČ został zwolniony z radia i wykluczony ze Związku Kompozytorów Czeskich[2]. Po Praskiej Wiośnie objęty był 10-letnim zakazem publicznej prezentacji swoich utworów[2]. W 1985 roku otrzymał Złoty Medal ONZ za IV Sinfoniettę, napisaną dla uczczenia 40-lecia tej organizacji[2]. W 1989 roku odmówił przyjęcia z rąk komunistycznych jeszcze władz tytułu artysty narodowego[2]. Uznania swojej twórczości w kraju doczekał się dopiero po aksamitnej rewolucji[2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W swojej twórczości nawiązywał do muzyki i poezji ludowej regionu Moraw, co przejawiało się w tanecznych rytmach i śpiewnej melodyce[1]. W latach 50. odszedł od cechującego wcześniejsze kompozycje optymistycznego witalizmu w kierunku pogłębionej ekspresji[1].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Fantazja na fortepian i orkiestrę (1931)
  • 4 sinfonietty (I 1940, II 1962, III 1980, IV 1984)
  • Morawska fantazja taneczna (1951)
  • Wariacje rapsodyczne (1953)

Utwory kameralne

  • 2 kwartety smyczkowe (I 1932, II 1972)
  • Trio na obój, klarnet i fagot (1937)
  • Trialogo na skrzypce, klarnet i fortepian (1966)
  • 2 utwory na wiolonczelę i fortepian (1936)
  • Suita na obój i fortepian (1960)
  • Intermezzi mattutini na flet i harfę (1965)
  • Capriccia na róg i fortepian (1967)
  • sonata Přátelstvi na skrzypce i fortepian (1974)
  • Sentenze na trąbkę i fortepian (1976)
  • Partita na skrzypce solo (1963)
  • Musica monologica na harfę (1967)
  • Musica na róg (1968)

Utwory fortepianowe

  • 3 utwory (1947)
  • sonata Zamyšleni nad životem (1958)
  • Na černých a bílích (1958)
  • Etiudy i eseje (1965)
  • Suita na fortepian na 4 ręce (1969)

Utwory organowe

  • Freski (1957)
  • Inwokacje (1963)

Utwory wokalne

  • Lidice na podwójny chór męski (1945)
  • suita Šohajé na chór żeński i głosy solowe (1948)
  • Madrygały na chór mieszany (1959)
  • fresk dramatyczny Cesta k světlu na głos solo, głos recytujący i chór mieszany (1980)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Psalmy na sopran, tenora, chór i organy (1970)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 294. ISBN 978-83-224-0865-0.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3360. ISBN 0-02-865530-3.