Kościół św. Wojciecha w Krakowie (Rynek Główny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Kościół św. Wojciecha
Distinctive emblem for cultural property.svg A-79 z 17 lutego 1975[1]
kościół rektoralny
Ilustracja
Państwo  Polska
Miejscowość Kraków
Adres Rynek Główny 2
Wyznanie katolickie
Kościół rzymskokatolicki
Rektorat św. Wojciecha
Wezwanie św. Wojciecha
Wspomnienie liturgiczne 23 kwietnia
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wojciecha”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wojciecha”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wojciecha”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wojciecha”
Ziemia50°03′39,2″N 19°56′15,9″E/50,060889 19,937750
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół św. Wojciecha – rzymskokatolicki kościół rektoralny znajdujący się na Rynku Głównym w Krakowie. Pierwotnie romański, w XVII i XVIII wieku przebudowany w stylu barokowym.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wedle tradycji w tym miejscu miał głosić kazania św. Wojciech, a na pamiątkę tego wydarzenia miał powstać drewniany kościółek. Podczas badań archeologicznych odsłonięto pod obecną budowlą relikty wcześniejszej, murowanej, z przełomu X i XI wieku. Obecna romańska świątynia powstała w 2. połowie XI lub na początku XII wieku. W 1404 roku, dzięki bp. Piotrowi Wyszowi Radolińskiemu, kościół został prebendą uniwersytecką. W 1453 wygłaszał tu swoje kazania Jan Kapistran. Na początku XVII w. budowla uległa barokizacji: podwyższono ściany kościoła, całość budowli nakryto kopułą, wytynkowano romańskie mury oraz wybudowano od strony zachodniej nowe wejście. Przebudową kierowali prof. Walenty Fontana oraz ks. Sebastian Mirosz. W 1711 roku dobudowano zakrystię, w 1778 – kaplicę bł. Wincentego Kadłubka.

Budowla jest jednonawowa, nakryta eliptyczną kopułą, z prosto zamkniętym prezbiterium. Do nawy przylegają dwie nisze (pastoforia). Od północy do kościoła przylega zakrystia w formie zbliżonej do półkolistej absydy, od południa – prostokątna kaplica Kadłubka. Do wnętrza świątyni prowadzi późnobarokowy portal (2. połowa XVIII). Wyposażenie wnętrza jest barokowe, z ok. połowy XVIII wieku. W ołtarzu głównym znajduje się XVII-wieczną kopię obrazu Matki Boskiej Większej. Kopuła jest współcześnie polichromowana przez Eugeniusza Czuhorskiego. W tęczy wisi XV-wieczny krucyfiks. Kaplica ma sklepienie kolebkowe z lunetami, znajduje się w niej obraz Kadłubka przypisywany Szymonowi Czechowiczowi.

W podziemiach kościoła znajduje się ekspozycja związana z historią Rynku[2].

  • Wnętrze kościoła

  • Chór i organy

  • Kościół widziany z południa.
    Po prawej kaplica bł. Wincentego Kadłubka

  • Wnętrze kaplicy bł. Wincentego Kadłubka

  • Epitafium grobowe Walentego Fontany

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie. 2021-09-30. [dostęp 2022-01-11].
  2. ↑ Podziemia Kościoła św. Wojciecha w Krakowie, museo.pl.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Wojciecha_w_Krakowie_(Rynek_Główny)&oldid=65920864”