Przejdź do zawartości

Kościół Chrystusa Króla w Wielinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Chrystusa Króla w Wielinie
Zabytek: nr rej. 397 z dnia 26 kwietnia 1964 roku[1]
Kościół filialny
Ilustracja
Widok kościoła
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wielin

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Podwyższenia Krzyża Świętego w Polanowie

Wezwanie

Chrystusa Króla

Wspomnienie liturgiczne

Uroczystość Chrystusa Króla

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Chrystusa Króla w Wielinie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Chrystusa Króla w Wielinie”
Położenie na mapie powiatu koszalińskiego
Mapa konturowa powiatu koszalińskiego, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Chrystusa Króla w Wielinie”
Położenie na mapie gminy Polanów
Mapa konturowa gminy Polanów, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Chrystusa Króla w Wielinie”
Ziemia54°09′36,259″N 16°44′04,646″E/54,160072 16,734624
Strona internetowa

Kościół Chrystusa Królarzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Polanowie, dekanatu Polanów, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej, zlokalizowany w Wielinie,

Historia kościoła

[edytuj | edytuj kod]

Kościół w Wielinie wybudowany został w 1669 roku z muru pruskiego. Początkowo służył ewangelikom jako miejsce kultu. Po II wojnie światowej kościół przeszedł w ręce katolików. 1 października 1945 roku świątynia została konsekrowana przez księdza Hruzę[2].

Architektura i wnętrze kościoła

[edytuj | edytuj kod]
Wnętrze świątyni - ołtarz

Kościół jest przykładem ryglowej architektury sakralnej z końca XVII wieku na terenie Pomorza Środkowego. We wnętrzu znajdują się m.in.:

Ołtarz pochodzi z około 1700 roku i został wykonany w stylu barokowym w formie rozbudowanej 2-kondygnacyjnej i 3-osiowej nadstawie. Pole środkowe zawiera scenę Ostatniej Wieczerzy. Boki ołtarza zajmują figury Matki Boskiej i św. Jana. Całość ołtarza wieńczą symetrycznie ustawione figury:

W latach 1983–1985 ołtarz, ambona i loże kolatorskie zostały poddane pełnej konserwacji (oczyszczone, zdezynfekowane, impregnowane, zostały uzupełnione ubytki, politurowane i polichromowane). Prace te zostały wykonane przez konserwatorów z Pracowni Konserwacji Dzieł Sztuki w Gdańsku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]