Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Drawnie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Drawnie
A-611 z dnia 28.01.1958[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Drawno, Plac Wolności

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Drawnie

Wezwanie

Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Położenie na mapie Drawna
Mapa konturowa Drawna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Drawnie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Drawnie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Drawnie”
Położenie na mapie powiatu choszczeńskiego
Mapa konturowa powiatu choszczeńskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Drawnie”
Położenie na mapie gminy Drawno
Mapa konturowa gminy Drawno, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Drawnie”
Ziemia53°13′14″N 15°45′32″E/53,220556 15,758889
Wnętrze kościoła

Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Drawnierzymskokatolicki kościół parafialny w Drawnie, w powiecie choszczeńskim, w województwie zachodniopomorskim. Należy do dekanatu Drawno archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o istnieniu kościoła w Drawnie pochodzi z XII wieku[2]. Na fundamentach dawnej świątyni[2] w XV wieku została wzniesiona nowa budowla[3][2]. W czasie reformacji (od połowy XVI w.) kościół został przystosowany do obrządku luterańskiego[3]. W 1690 kościół poważnie ucierpiał w wyniku pożaru (spaleniu uległo całe wyposażenie)[4]. Odbudowa świątyni przebiegała szybko: w 1696 ustawiono nowy ołtarz, w 1697 wykonano nowy chór dla szlachty, a w 1703 wstawiono nową kazalnicę[4]. Po pożarze w 1800 r. bryłę kościoła wzbogacono o transept, a w 1820, od strony zachodniej dobudowano ryglową wieżę przykrytą hełmem (obecnie niezachowanym)[3].

Po zakończeniu II wojny światowej, w dniu 10 czerwca 1945 roku kościół został poświęcony pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy jako świątynia rzymskokatolicka. W 1951 została przy kościele utworzona parafia. W latach 1973-74 przebudowano zwieńczenie wieży[4]. W latach osiemdziesiątych XX w. wstawiono nowe witraże[4]. W 1997 odnowiono chór i zainstalowano organy – dar Siegmara Scickela z Niemiec[4].

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Jest to budowla późnogotycka, orientowana, wzniesiona na planie krzyża łacińskiego z pięciobocznie zamkniętym prezbiterium oraz zakrystią od północy i ryglową wieżą od zachodu[3]. Jednonawowe wnętrze przykryte jest płaskim stropem. Korpus kościoła nakryty jest dachem dwuspadowym, wieża zaś dachem namiotowym[3].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2013-03-01].
  2. a b c d e Kościół Parafialny. Urząd Miasta i Gminy w Drawnie. [dostęp 2013-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-23)].
  3. a b c d e Józef Pilch, Stanisław Kowalski, Leksykon zabytków architektury Pomorza Zachodniego i ziemi lubuskiej, Wydawnictwo ARKADY, Warszawa 2012, 2012, ISBN 978-83-213-4730-1.
  4. a b c d e f g h A. Szutowicz, A. Łukasik, M. Twardowski, Przewodnik po Drawnie i okolicach, Urząd Miejski w Drawnie, ISBN 978-83-7560-116-9.