Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach
3A-740[1]. z dnia 30.12.1967
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

39-100 Ropczyce ul. Słowackiego 1

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

Przemienienia Pańskiego

Wezwanie

Przemienienia Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

06 VIII

Położenie na mapie Ropczyc
Mapa konturowa Ropczyc, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach”
Położenie na mapie powiatu ropczycko-sędziszowskiego
Mapa konturowa powiatu ropczycko-sędziszowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach”
Położenie na mapie gminy Ropczyce
Mapa konturowa gminy Ropczyce, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach”
Ziemia50°03′13,201″N 21°36′38,999″E/50,053667 21,610833
Strona internetowa

Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach – zabytkowy kościół parafialny z 1873 roku, znajdujący się w Ropczycach, w powiecie ropczycko-sędziszowskim, w województwie podkarpackim.

Kościół wpisany został do rejestru zabytków nieruchomych województwa podkarpackiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wcześniejszy gotycki kościół parafialny pw. św. Krzyża, został wzniesiony około 1368 roku. Na skutek dużego pożaru w 1873 roku, spłonęła większość domów w rynku, ratusz, budynki urzędów oraz kościół. Obecny budynek został przebudowany w 1873 roku według projektu Teofila Żebrawskiego. Podwyższono mury, wyodrębniono nawy boczne, wnętrze nakryto sklepieniem oraz dobudowano od frontu wysoką wieżę i sygnaturkę. Świątynie konsekrował 28.06.1892 roku bp Ignacy Łobos. Po 1850 roku zmieniono jego tytuł na Przemienienie Pańskie[2][3].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budynek murowany z czerwonej cegły zachował gotyckie cechy. Orientowany, halowy, oszkarpowany, okna zamknięte ostrołukiem, rozglifione. Prezbiterium niższe i węższe od nawy, zamknięte trójbocznie. Zakrystia z XVII wieku przylegająca do prezbiterium posiada sklepienie krzyżowe na gurcie. Neogotycka wieża frontowa nakryta ostrosłupowym hełmem. W latach 1948–1950 po północnej stronie dobudowano kaplicę[2][3].

Wystrój i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Wyposażenie w sprzęty liturgiczne pochodzi z XVII i XVIII wieku.

  • ołtarz główny „Przemienienia Pańskiego”;
  • dwa ołtarze boczne z drewna: Matki Bożej Nieustającej Pomocy z 1893 roku i Matki Bożej Różańcowej;
  • monstrancja z 1619 roku[2].

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Od strony północnej dzwonnica wybudowana w latach 1987–1989 z pięcioma dzwonami, poświęcona w 1991 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]