Kobierniki (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kobierniki
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

sandomierski

Gmina

Samborzec

Liczba ludności (2011)

535[2][3]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

27-600[4]

Tablice rejestracyjne

TSA

SIMC

0806832[5]

Położenie na mapie gminy Samborzec
Mapa konturowa gminy Samborzec, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kobierniki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kobierniki”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kobierniki”
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego
Mapa konturowa powiatu sandomierskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kobierniki”
Ziemia50°41′15″N 21°42′43″E/50,687500 21,711944[1]

Kobiernikiwieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Samborzec[5][6].

Integralne części wsi Kobierniki[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0806849 Kobierniki Chwałeckie część wsi
0806855 Kobierniki Dworskie część wsi
0806861 Kobierniki Wiejskie część wsi

Wieś (przedmieście) położone w starostwie sandomierskim była własnością Sandomierza w 1629 roku[7].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Miejscowość znajduje się na odnowionej trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca, która to jest odzwierciedleniem dawnej średniowiecznej drogi do Santiago de Compostela.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kobierniki graniczą z przedmieściami Sandomierza, tj. z Krakowskim Przedmieściem zwanym pospolicie Krakówką i Rokitkiem. Wieś ta jest dość rozciągnięta, częściowo usytuowana na pagórkach przy szosie Sandomierz – Opatów i w dużej mierze ukryta w dolinie, do której prowadzą głębokie wąwozy lessowe.

Ogólny obszar tej wioski wynosi około 206 ha, a liczba mieszkańców to 539.

W roku 1921 gdy odbywał się powszechny spis ludności Kobierniki figurowały jako dwa osiedla, tj. Kobierniki Kolonia gmina Samborzec, oraz Kobierniki wieś tuż przy Sandomierzu. Obecnie te dwie miejscowości wymienione powyżej tworzą jedno sołectwo pod nazwą Kobierniki gmina Samborzec.

Warto tu wspomnieć patriotycznym dorobku z XIX wieku, który był własnością zapewne wielu szlachciców. Na początku XX wieku majątek kupił Władysław Rogowski, pochodzący z Lublina, który przebywał w Kobiernikach tylko w sezonie letnim, pod jego nieobecność dworkiem opiekowała się rodzina Grabowskich. Po śmierci Rogowskiego w wyniku spadku dwór ten przypadł braciom Gałeckim. Obecni właściciele tej posiadłości to rodzina Dzierwów.

Z XX-wiecznym dworkiem związane są takie osoby jak:

  • Pisarz Ignacy Maciejewski „Sewer” komisarz województwa sandomierskiego podczas powstania z 1863 r., autor powieści historycznych oraz wielu interesujących książek,
  • Dowódca Inspektoratu Armii Krajowej Antoni Żółkiewski „Lin” Dworek ten służył w czasie okupacji jako podziemny punkt łączności.

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne[edytuj | edytuj kod]

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Kobiernik zawarty w tabeli 1.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[8]
Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miasta
Nazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektu
I. Gromada ANDRUSZKOWICE
  1. Kobierniki
  1. Kobierniki Chwałeckie
  2. Kobierniki Dworskie
  3. Kobierniki Miejskie
  4. Kobierniki Wiejskie
  5. Przy Szosie
  6. Stawki
  7. Wałki
  1. Gaj – pole
  2. Górki – wzniesienie, pole
  3. Góry, Gór – pole
  4. Laskowiec – pole
  5. Łąki, Łąk – łąka
  6. Morgi – pole
  7. Pod Strzelnicą – pole
  8. Wodonica – wąwóz
  9. Za Wodonicą – pole

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 54887
  2. Wieś Kobierniki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-20], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 484 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Zbigniew Anusik, Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629, w : Przegląd Nauk Historycznych 2012, r. IX, nr 2, s. 32.
  8. Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 32. Powiat sandomierski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 6.