Przejdź do zawartości

Kolbudy Górne (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolbudy Górne
gromada
1954–1973
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

gdańskie

Powiat

gdański

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Kolbudy Górne

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

5

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

23

brak współrzędnych

Kolbudy Górne – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Kolbudy Górne z siedzibą GRN w Kolbudach Górnych (obecnie jest to część wsi Kolbudy) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie gdańskim w woj. gdańskim na mocy uchwały nr 16/III/54 WRN w Gdańsku z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Babidół, Czapelsko, Kolbudy Górne, Lublewo Gdańskie i Łapino ze zniesionej gminy Kolbudy w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 23 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1959 do gromady Kolbudy Górne włączono obszar zniesionej gromady Pręgowo Górne w tymże powiecie[8].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[9]. 1 stycznia 1973 w powiecie gdańskim w woj. gdańskim reaktywowano zniesioną w 1954 roku gminę Kolbudy Górne (do 1954 i od 2001 jako gmina Kolbudy)[10] (od 1999 w woj. pomorskim).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 16/III/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu gdańskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 22 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 16, Poz. 91)
  7. Uchwała Nr 140/XXXVIII/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Pruszczu Gdańskim z dnia 2 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 14, Poz. 78)
  8. Uchwała Nr 11/III/58 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 8 maja 1958 r. w sprawie zniesienia niektórych gromad w powiatach: gdańskim, kartuskim i starogardzkim oraz zmiany granicy gromady Gowidlino w powiecie kartuskim, województwie gdańskim (zatwierdzona uchwałą Nr 439/58 Rady Ministrów z dn. 18 listopada 1958 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 31 grudnia 1958 r., Nr. 8, Poz. 60)
  9. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  10. Uchwała Nr XVIII/108/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 4 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie gdańskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 15 grudnia 1972 r., Nr 20, Poz. 195)