Konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci 2011
| |||||
| Informacje ogólne | |||||
| Finał |
3 grudnia 2011 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejsce |
Kompleks Sportowo-Koncertowy im. Karena Demircziana, | ||||
| Nadawca | |||||
| Prowadzący |
Avet Barseghyan | ||||
| Informacje dodatkowe | |||||
| Reżyser |
Daniel Jelinek | ||||
| Producent wykonawczy |
Lewon Simonian | ||||
| Kierownik wykonawczy |
Sietse Bakker | ||||
| Uczestnicy | |||||
| Powrót | |||||
| Rezygnacja | |||||
| Łącznie |
13 reprezentacji | ||||
| |||||
| Głosowanie | |||||
| Zwycięzca | |||||
| Reprezentant |
Candy | ||||
| Piosenka |
„Candy Music” | ||||
| Muzyka |
George Kukhianidze | ||||
| Tekst |
Irina Checzanowi, Mariam Gwaladze, Ana Chanczalian, Gwanca Saneblidze, Irina Kowalenka | ||||
| Konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci | |||||
| |||||
9. Konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci odbył się 3 grudnia 2011 w Erywaniu w Armenii. Widowisko zorganizowała ormiańska telewizja Hajastani Hanrajin herrustajnkerut'jun (AMPTV), zaś miejscem widowiska był Kompleks Sportowo-Koncertowym im. Karena Demircziana. Prowadzącymi widowiska zostali Gohar Gasparyan i Avet Barseghyan.
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Wybór miejsca organizacji[edytuj | edytuj kod]
Dnia 18 stycznia 2011, Europejska Unia Nadawców postanowiła, że konkurs odbędzie się w Erywaniu w Kompleksie Sportowo-Koncertowym im. Karena Demircziana[1]. O organizację walczyły jeszcze cztery państwa Szwecja (SVT), Gruzja (SSM), Białoruś (BTRC) i Rosja (RTR). To pierwszy przypadek w historii konkursu, kiedy kraj zwycięski poprzedniego konkursu organizuje go w przyszłym roku.
Przebieg konkursu[edytuj | edytuj kod]
Dyskusja na temat odwołania konkursu[edytuj | edytuj kod]
W dniu 14 października 2010 w Mińsku odbyło się spotkanie szefów delegacji Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci. Szef delegacji Armenii, Diana Mnatsakanyan poinformowała, że 8. edycja konkursu może być ostatnią w historii Eurowizji dla Dzieci[2]. Powodem były problemy finansowe nadawców uczestniczących państw, konkurencja ocen wśród telewidzów i stresu u dzieci uczestniczących. Producent wykonawczy Oleksandr Martynenko oznajmił, że „organizatorzy zawodów dokładają wszelkich starań, aby nie było konkurencji wśród dzieci”. Ostateczna decyzja została omówiona przez komitet organizacyjny w tygodniu Eurowizji dla Dzieci w Mińsku, a następnie Svante Stockselius potwierdził, że są kraje, które są gotowe do organizacji konkursu w tym roku[3].
Zmiany dotyczące systemu głosowania[edytuj | edytuj kod]
Taki sam jak w roku ubiegłym, czyli w finale głosuje jury oraz telewidzowie w stosunku 50:50. Głosowanie widzów zacznie się od pierwszej prezentacji piosenki, a zakończy się 15 minut po zejściu ze sceny ostatniego uczestnika. Głosy przydzielano w „systemie eurowizyjnym”, tj. 12-10-8-7-6-5-4-3-2-1. Na start podawania punktacji każde państwo otrzymuje 12 punktów[4].
Kraje uczestniczące[edytuj | edytuj kod]
15 lipca 2011 EBU opublikowało pełną listę uczestników[5][6]. Początkowo debiut planowało San Marino, jednak z powodu małego zainteresowania, państwo to musiało zrezygnować z konkursu[7]. Z udziału wycofali się nadawcy z Malty i Serbii[8].
Powracający artyści[edytuj | edytuj kod]
Reprezentantką Rosji została Jekatierina Riabowa, która brała udział w 2009 roku zajmując 2 miejsce (nierozstrzygnięty remis z Armenią)[9].
Finał[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Kraj | Artysta | Utwór | Język | Miejsce | Punkty |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  Rosja
|
Jekatierina Riabowa | „Kak Romieo i Dżulietta” (Как Ромео и Джульетта) | rosyjski | 4[a] | 99 |
| 2 |  Łotwa
|
Amanda Bašmakova | „Meness suns" | łotewski | 13 | 31 |
| 3 |  Mołdawia
|
Lerika | „No-No” | angielski, rumuński | 6 | 78 |
| 4 |  Armenia
|
Dalita | „Welcome to Armenia” | angielski, ormiański | 5 | 85 |
| 5 |  Bułgaria
|
Ivan Ivanov | „Supergeroj” (Супергерой) | bułgarski | 8 | 60 |
| 6 |  Litwa
|
Paulina Skrabytė | „Debesys” | litewski | 10 | 53 |
| 7 |  Ukraina
|
Kristall | „Jewropa” (Європа) | ukraiński | 11 | 42 |
| 8 |  Macedonia
|
Dorijan Dlaka | „Żimi Owoj Frak” (Жими Овой Фрак) | macedoński | 12 | 31 |
| 9 |  Holandia
|
Rachel | „Ik ben een teenager” | niderlandzki | 2 | 103 |
| 10 |  Białoruś
|
Lidija Zabłocka | „Angiely dobra” (Ангелы добра) | rosyjski | 3[a] | 99 |
| 11 |  Szwecja
|
Eric Rapp | „Faller” | szwedzki | 9 | 57 |
| 12 |  Gruzja
|
Candy | „Candy Music” | gruziński | 1 | 108 |
| 13 |  Belgia
|
Femke | „Een kusje meer” | francuski, niderlandzki | 7 | 64 |
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ EBU briefs Armenian television for Junior 2011 - Junior Eurovision Song Contest – Tbilisi 2017 [online], junioreurovision.tv [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-14].
- ↑ Детское «Евровидение-2010» в Минске, участники, сцена, подготовка, жеребьевка | Информационно-справочный портал Беларуси - interfax.by [online], interfax.by [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-11] (ros.).
- ↑ Сванте Стокселиус опроверг слухи о детском „Евровидении-2010” как последнем конкурсе | Культура |Новости культуры | БЕЛТА
- ↑ 12 countries for Junior Eurovision 2011, several changes coming up | Blogs | Junior Eurovision Song Contest - Yerevan 2011 [online], web.archive.org, 20 marca 2012 [dostęp 2023-08-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-20].
- ↑ Dennis Van Eersel, JESC 2011: 12 countries in Yerevan [online], ESCDaily, 15 lipca 2011 [dostęp 2022-03-06] (ang.).
- ↑ 12 countries for Junior Eurovision 2011, several changes coming up [online], junioreurovision.tv, 15 lipca 2011 [dostęp 2022-03-06] (ang.).
- ↑ Anthony Granger, San Marino withdraws from JESC 2011 [online], Eurovoix, 7 października 2011 [dostęp 2022-03-06] (ang.).
- ↑ Anthony Granger, Serbia is out of JESC 2011 [online], Eurovoix, 6 lipca 2011 [dostęp 2022-03-06] (ang.).
- ↑ Anthony Granger, Katya Ryabova returns to Junior Eurovision [online], Eurovoix, 29 maja 2011 [dostęp 2022-03-06] (ang.).
- ↑ Final of Yerevan 2011 - Eurovision Song Contest [online], junioreurovision.tv [dostęp 2023-07-08].