Konrad Latanowicz
| Data i miejsce urodzenia |
14 lutego 1910 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 czerwca 1944 |
| Przyczyna śmierci |
Rozstrzelanie |
| Zawód, zajęcie |
Nauczyciel |
| Odznaczenia | |
   
| |
Konrad Latanowicz ps. "Profesor", "Adam" (ur. 14 lutego 1910 w Kiszkowie, zm. 2 czerwca 1944 w Żabikowie) – oficer AK, redaktor tajnej prasy, nauczyciel.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Konrad Latanowicz, syn Władysława i Stanisławy, uczęszczał do szkoły powszechnej w Kiszkowie. W 1924 roku rozpoczął naukę w Seminarium Nauczycielskim im. E. Estkowskiego w Poznaniu. W 1929 roku zdał egzamin dojrzałości. Praktykował w szkole w Zakrzewie pod Książem. Udzielał się społecznie, zwłaszcza szerzył oświatę rolniczą, zakładając poletka doświadczalne nowych odmian warzyw i krzewów. Prowadził wykłady dla okolicznych rolników[1].
W 1934 został kierownikiem szkoły powszechnej w Pierzchnie pod Kórnikiem. Przy szkole utworzył zespół teatralny, a dla najbiedniejszych dzieci organizował pomoc i opiekę. Jako pełnomocnik powiatowy Towarzystwa Czytelni Ludowych rozbudował sieć wiejskich bibliotek i czytelni. Był instruktorem Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fizycznego. Od 1938 należał do zarządu Związku Powstańców i Wojaków w Kromolicach. Aktywnie włączył się w akcję tworzenia Funduszu Obrony Narodowej[1]. W 1939 nie został zmobilizowany, ale współorganizował zapasowy pluton cyklistów, skierowany pod dowództwem mjr. rez. J. Nałęskiego w rejon Kutna. Latanowicz dotarł do Puszczy Kampinoskiej. Do Pierzchna wrócił 21 września. Na przełomie października i listopada 1939 zorganizował nasłuch radiowy, a następnie zajmował się kolportowaniem ulotek. Propagując działania niepodległościowe odrzucał podziały partyjne, jako najbardziej szkodliwe pod okupacją[1]. Z myślą o organizacji tajnego nauczania zimą 1939/1940 zorganizował lotną bibliotekę, która ratowała w pewien sposób niedobór książek[2]. Wraz z kilkoma współpracownikami Latanowicz zaczął wydawać drukowaną na powielaczu gazetkę "Dla Ciebie Polsko". Grupa skupiona wokół niej wyznawała zasadę solidaryzmu narodowego. Latanowicz nawiązał kontakt z por. Franciszkiem Unrugiem w Wyszakowie, zyskując pełne poparcie moralne i finansowe dla wydawnictwa[3].
Przełom w koncepcjach Latanowicza rozpoczęło nawiązanie kontaktu z ppor. Jerzym Gawrońskim. Nakreślił on plany włączenia ruchu Dla Ciebie Polsko do ZWZ przez powołanie specjalnej formy przejściowej zbudowanej na wzorach wojskowych[4]. W lutym 1942 roku ruch Dla Ciebie Polsko został ujęty w ramy organizacyjne WTOP i wszedł do AK[5], a Latanowicz został powołany do sztabu Okręgu Poznańskiego AK i objął stanowisko szefa Informacji i Propagandy[6]. Zorganizował ponadto komórkę "Dorsze", która w okolicach Kórnika opiekowała się sześcioma jeńcami brytyjskimi[7]. Członkowie konspiracji w specjalnych kryjówkach m.in. uczyli ich miejscowych zwyczajów[8].
Konrad Latanowicz został aresztowany przez Gestapo 23 października 1943 roku w Poznaniu. W 1944 umieszczono go po jednym z wielu przesłuchań w Żabikowie. 2 czerwca został skazany na karę śmierci i rozstrzelany[9]. Konrad Latanowicz został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie Krzyżem Walecznych, Krzyżem AK i Medalem Wojska.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Marian Woźniak, Latanowicz Konrad, [w:] Encyklopedia konspiracji wielkopolskiej, s. 317.
- ↑ Marian Woźniak, Maciej Woźniak, Pod niemiecką okupacją, [w:] Jerzy Fogel (red.), Dzieje Kórnika i Bnina, t. I, Poznań 2007, s. 196.
- ↑ Maria Rutowska, Marian Woźniak, Okres okupacji hitlerowskiej, [w:] Stanisław Nawrocki (red.), Dzieje Środy Wielkopolskiej, t. II, s. 119.
- ↑ Maria Rutowska, Marian Woźniak, Okres okupacji hitlerowskiej, [w:] Stanisław Nawrocki (red.), Dzieje Środy Wielkopolskiej, t. II, s. 120.
- ↑ Pod niemiecką okupacją, [w:] Dzieje Kórnika i Bnina, s. 194.
- ↑ Latanowicz Konrad, [w:] Encyklopedia konspiracji wielkopolskiej, s. 317.
- ↑ Pod niemiecką okupacją, [w:] Dzieje Kórnika i Bnina, s. 197.
- ↑ Pod niemiecką okupacją, [w:] Dzieje Kórnika i Bnina, s. 198.
- ↑ Latanowicz Konrad, [w:] Encyklopedia konspiracji wielkopolskie, s. 318.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dzieje Kórnika i Bnina, t. I, red. J. Fogel, Poznań 2007.
- Dzieje Środy Wielkopolskiej, t. II, red. S. Nawrocki, Środa Wielkopolska 1990.
- Encyklopedia konspiracji wielkopolskiej, re. M. Woźniak, Poznań 1998.