Konstanty Kamiński

Konstanty Kamiński
Data i miejsce urodzenia	3 kwietnia 1802 ; Sosnowica
Data i miejsce śmierci	17 kwietnia 1883 ; Warszawa
Miejsce spoczynku	cmentarz Powązkowski
Zawód, zajęcie	Inżynier
Alma Mater	Szkoła Aplikacyjna Artylerii i Inżynierów
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Konstanty Kamiński (ur. 3 kwietnia 1802 w Sosnowicy, zm. 17 kwietnia 1883 w Warszawie) – kapitan wojsk Królestwa Polskiego, inżynier hydrolog, budowniczy kolei żelaznej w Królestwie oraz linii telegraficznej Warszawa-Kowno.

Życiorys

Urodził się 3 kwietnia 1802 w Sosnowicy, był absolwentem szkoły korpusu kadetów w Kaliszu, a następnie Szkoły Aplikacyjnej Artylerii i Inżynierów w Warszawie. W 1823 dostał stopień podporucznika i przydział do korpusu inżynierów.

Od 1825 służył w Dyrekcji Inżynierów w Zamościu. Brał udział w powstaniu listopadowym, w lutym 1831 awansowany do stopnia porucznika i w następnym miesiącu został kapitanem oraz dostał Złoty Krzyż Orderu Virtuti Militari. Wraz z korpusem generała Giełguda przeszedł do Prus.

W 1832 powrócił do Warszawy i został zatrudniony w Banku Polskim jako inżynier, na którego zlecenie prowadził w latach 1832-34 regulację biegu Narwi od Serocka do ujścia Wkry oraz budował most w Wierzbicy. W latach 1836–37 pracował przy przebudowie kościoła na ulicy Długiej w Warszawie.

W 1836 został zatrudniony jako budowniczy obwodu warszawskiego i od 1838 pracował przy budowie kolei żelaznej w Królestwie Polskim. Według jego projektu i pod jego kierownictwem budowano odcinek kolei żelaznej z Warszawy do Skierniewic^[1]. Odbył podróż celem poznania rozwiązań w Austrii i w Niemczech oraz w latach 1840-45 pracował w kierownictwie budowy kolei. W 1849 został mianowany starszym inżynierem i w 1853 Naczelnikiem Wydziału Ruchu.

Przy budowie odcinka częstochowskiego Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej inż. Kamiński był odpowiedzialny za budowę linii telegraficznej^[2]. W 1854 rozpoczął budowę linii telegraficznej Kowno-Warszawa. W następnym roku opracował plan międzynarodowych połączeń telegraficznych. W uznaniu zasług w 1856 został mianowany Inspektorem Telegrafu.

W 1859 przeszedł na emeryturę, zmarł 17 kwietnia 1883 w Warszawie i pochowany został na cmentarzu Powązkowskim.

Przypisy

↑ Andrzej Paszke: Jak powstawała „Wiedenka”. Szybka Kolej Miejska w Warszawie - SKM. [dostęp 2021-02-27]. (pol.).
↑ Aleksander Kazimierz Gąsiorowski. Opis budowy i początków działania telegrafów elektromagnetycznych na odcinku częstochowskim drogi żelaznej warszawsko-wiedeńskiej. „Przegląd Zachodniopomorski”. Zeszyt 3 (Rocznik XXXI (LX)), s. 115, 2016. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. DOI: 10.18276/pz.2016.3-06. ISSN 0552-4245. (pol.).

Bibliografia

Marcin Ochman: POLSKI KORPUS INŻYNIERÓW WOJSKOWYCH W LATACH 1807-1831. prof. dr hab. Jarosław Czubaty(opiekun rozprawy doktorskiej). Warszawa: Uniwersytet Warszawski - Wydz. historyczny, 2017, s. 456. [dostęp 2021-02-26]. (pol.).

[1] Andrzej Paszke: Jak powstawała „Wiedenka”. Szybka Kolej Miejska w Warszawie - SKM. [dostęp 2021-02-27]. (pol.).

[2] Aleksander Kazimierz Gąsiorowski. Opis budowy i początków działania telegrafów elektromagnetycznych na odcinku częstochowskim drogi żelaznej warszawsko-wiedeńskiej. „Przegląd Zachodniopomorski”. Zeszyt 3 (Rocznik XXXI (LX)), s. 115, 2016. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. DOI: 10.18276/pz.2016.3-06. ISSN 0552-4245. (pol.).

[1]

[2]