Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Centawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Centawie
879/64 z 14 maja 1964
kościół parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Centawa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Narodzenie Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

8 września

Położenie na mapie gminy Jemielnica
Mapa konturowa gminy Jemielnica, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Centawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Centawie”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Centawie”
Położenie na mapie powiatu strzeleckiego
Mapa konturowa powiatu strzeleckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Centawie”
Ziemia50°30′37,3″N 18°24′19,5″E/50,510361 18,405417

Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Centawierzymskokatolicki kościół parafialny położony we wsi Centawa (powiat strzelecki, województwo opolskie). Funkcjonuje przy nim parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Do rejestru zabytków wpisany został 14 maja 1964 pod numerem 879/64[1].

Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]

Kościół pochodzi z 1253, a przebudowany został w XV i XVI oraz w XIX wieku (1886[2]). Reprezentuje styl wczesnogotycki[3]. Zbudowany jest z łupanych bloków wapieni triasowych z formacji gogolińskiej. Stanowi najcenniejszy zabytek miejscowości. Jego fundatorką była szlachcianka Magdalena Centawska. Świątynia pierwotnie przykryta była gontem. Na wieżę nałożono drewnianą koronę, w której znajdowały się trzy dzwony wykonane z brązu. Nad prezbiterium umieszczono drugą wieżyczkę. Cenny jest sufit kasetonowy, malowany naturalnymi farbami (motywy roślinne[2]). Jest on oryginalny i, tak samo jak mury kościoła, przetrwał od początku istnienia budowli. W 1872 kościół został zamknięty z powodu zagrożenia zawaleniem.

W latach 1886-1888 przeprowadzono generalny remont obiektu. Pokryto go dachówką, dobudowano wejście na chór i poszerzono go. Usunięto zewnętrzny tynk, powiększono okna i zmieniono łuk półkolisty na ostry oraz przebito okna w nawie północnej. Oprócz tego dobudowano również zakrystię i boczną salkę. Sprowadzono nowe organy z Nysy. W nawie głównej, w ołtarzu, zlokalizowany jest obraz przedstawiający scenę narodzin Najświętszej Maryi Panny. Są też dwie figury: św. Jadwigi i św. Urbana. Oryginalne ołtarze nie przetrwały do dzisiejszych czasów. Około 1950 zbudowano nowe. Obrazy namalował Łukasz Mrzygłód (1950-1951[2]). W kościele znajduje się XIX-wieczna droga krzyżowa w obrazach. Pod świątynią jest krypta grobowa. Przypuszcza się, że została tam pochowana fundatorka, oprócz niej są tam trumny innych dostojników i lokalnych możnych. Po przeprowadzonych badaniach w tym miejscu (1922) prezes Śląskiego Zrzeszenia Geologów pisał tak: Grobowiec kościelny w Centawie zawiera piękną miedzianą trumnę z XVII w. W niej złożono baronową Dorothęę-Barbarę Larisch von Sleiwic (ur. 8.03.1665 r. zm. 13.09.1689 r.)[4].

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Przy kościele stoi kaplica Maryi Niepokalanej pochodząca z 1990[2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

1
2
Krzyż kamienny, pomnik poległych w wojnach światowych i cmentarz przykościelny
3

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków, s.115
  2. a b c d tablica informacyjna in situ
  3. Opolszczyzna, listopad 1961, str. 6
  4. Robert Niedźwiedzki, Joachim Szulc, Marek Zarankiewicz, 2012: Przewodnik geologiczny. Kamienne skarby Ziemi Annogórskiej. Wyd.: Stowarzyszenie Kraina św. Anny, strona 44. ISBN 978-83-63036-04-1