KrioRus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
KrioRus
Państwo

 Rosja

Data założenia

2005

Prezes

Valerija Pride

Adres

Alabuszewo, Moskwa, Rosja

brak współrzędnych
Strona internetowa

KrioRus – znajdująca się w Rosji, pierwsza poza Stanami Zjednoczonymi, jedna z trzech na świecie instytucji oferujących krioprezerwację, posiadających własne pomieszczenia do przechowywania w temperaturze ciekłego azotu ciał pacjentów po oficjalnym stwierdzeniu zgonu.

Założona w 2005 r. przez 8 krioników w ramach projektu Rosyjskiego Ruchu Transhumanistycznego[1], oficjalnie zarejestrowana 3 maja 2006 jako sp. z o.o. Pierwszym dyrektorem był Daniła Miedwiediew (Д.А. Медведев)[2], obecnie firmie przewodzi Valerija Udalova (В.В. Удалова) (Valerija Pride). Głównym naukowcem jest od września 2011 Jurij Piczugin, który dawniej pracował w Cryonics Institute oraz 21st Century Medicine w USA[3][4].

Pierwsza siedziba znajdowała się w miejscowości Alabuszewo (Алабушево) pod Moskwą, zaś na początku 2012 firma przeniosła się w inne miejsce. Szczegóły zostaną ujawnione w komunikacie dla prasy[5].

KrioRus oferuje zarówno możliwość krioprezerwacji całego ciała, jak i samego mózgu. Mózgi pacjenów przechowywane są w 250-litrowym naczyniu Dewara. Pierwszą pacjentką (sam mózg) była Lidia Fedorenko, następnym anonimowy 60-letni mężczyzna[6]. Całe ciała znajdują się we własnoręcznie zbudowanym dewarze, a specjalny duży kriostat jest właśnie konstruowany[7].

Do krioprezerwacji specjaliści z KrioRus stosują krioprotektant na bazie glicerolu, mający za zadanie chronić przede wszystkim mózg.

Do chwili obecnej (kwiecień 2012) w pomieszczeniach KrioRus w ciekłym azocie znajduje się 18 pacjentów ludzkich[8] i kilka zwierząt domowych (2 koty[9][10][11], 5 psów (z Rosji[12][4] i ze Słowenii[13]), 2 ptaki) poddanych krioprezerwacji. Pacjenci ludzcy to głównie obywatele Rosji, a dwoje także Estonii i Holandii[14].

Podpisano 25 kontraktów na krioprezerwację przyszłych pacjentów oraz 32 kontrakty na przechowywanie DNA w ciekłym azocie.

Koszt krioprezerwacji mózgu to 10 000 dolarów (możliwa jest płatność w ratach), zaś całego ciała 30 000 dolarów (ta cena ma wzrosnąć do końca 2012)[15].

Plany na przyszłość obejmują otwarcie centrum badań nad polepszaniem jakości krioprezerwacji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. О компании "КриоРус". КриоРус. [dostęp 2011-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-14)]. (ros.).
  2. Дмитрий Черников: Киборги в раю. Ъ-Секрет фирмы, 2008-08-04. [dostęp 2011-07-01]. (ros.).
  3. Danila Miedwiediew: В Москву приехал Юрий Пичугин. 11 września 2011. [dostęp 2012-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-24)]. (ang.).
  4. a b Альта Калер: Ши-тцу отправляется в будущее – крионирование 5-й собаки в России. KrioRus, 26 marca 2012. [dostęp 2012-04-09]. (ros.).
  5. Удалова Валерия Викторовна (Валерия Прайд): Хранилище "КриоРус" сменило свой адрес. 2012-02-10. [dostęp 2012-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-18)]. (ros.).
  6. В криохранилище компании "КриоРус" помещены два первых пациента. KrioRus, 2006-04-29. [dostęp 2011-08-30]. (ros.).
  7. Valerija Udalova: Продолжение строительства дьюара "Анабиоз-1". 2010-03-11. [dostęp 2011-08-30]. (ros.).
  8. Valerija Udalova: 18-й пациент "КриоРуса". 2011-12-27. [dostęp 2012-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-30)]. (ros.).
  9. Елена Яровикова: Москвичка крионировала любимого кота. Life News, 2011-01-18. [dostęp 2011-01-22]. (ros.).
  10. Valerija Udalova: Второй российский крио-котик. 2011-01-12. [dostęp 2011-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-20)]. (ros.).
  11. Первое в России крионирование кота. KrioRus, 2009-06. [dostęp 2011-08-30]. (ros.).
  12. Елена ПОМЕЛЬНИКОВА: Криосохранение — «путевка в вечность». Газета "Вечерняя Москва", №11 (24789), 2008-01-24. [dostęp 2011-07-01]. (ros.).
  13. Valerija Udalova: Крионирована первая собака из Европы. 2010-02-17. [dostęp 2011-08-30]. (ros.).
  14. Valerija Udalova: 11-й криопациент в России. 2009-08-05. [dostęp 2011-08-30]. (ros.).
  15. Тарифы на крионирование. KrioRus. [dostęp 2012-04-09]. (ros.).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]